موارد و مقدار مصرف :
الف) درمان علامتی هیپرپلازی خوشخیم پروستات (BPH).
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار mg/day 5 مصرف میشود (به مدت 12-6 ماه).
ب) به همراه دوکسازوسین برای کاهش پیشروی علائم هیپرپلازی خوشخیم پروستات (مردان) : mg/day 5 از راه خوراکی.
پ) طاسی آندروژنیک (مردان): mg/day 1 برای 3 ماه یا بیشتر تا بهبود طاسی. قطع درمان باعث برگشت طاسی ظرف 12 ماه میشود.
مکانیسم اثر :
فیناستراید بطور رقابتی استروئید 5- آلفاردوکتاز را مهار میکند، این آنزیم مسئول ایجاد آندروژن 5 آلفادی هیدروتستوسترون (DHT) از تستوسترون است. فیناستراید تمایل بیشتری برای 5 آلفا ردوکتاز تیپ II دارد و به رسپتور آندروژن تمایلی ندارد. از آنجایی که DHT رشد غده پروستات را تحت تأثیر قرار میدهد کاهش این هورمون در مردان باعث بهبود علائم هیپرتروفی خوش خیم پروستات میشود. در مردان با طاسی آندروژنیک فیناستراید باعث کاهش سطح DHT در سرم و سطح سر میشود و در نتیجه رشد فولیکولهای مو تقویت میشود.
تداخل دارویی :
در صورت مصرف همزمان تئوفیلین با فیناسترید، این دارو موجب افزایش کلیرانس تئوفیلین و کاهش نیمه عمر آن میشود.
ملاحظات اختصاصی :
1- مقدار mg/day 5 به مدت 24 ماه موجب کاهش غلظت سرمی DHT تا حدود 70 درصد شده است.
2- میزان دفع دارو در افراد سالخورده کاهش مییابد، ولی تنظیم مقدار مصرف ضرورتی ندارد.
3- تنظیم مقدار مصرف در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی ضروری نیست.
4- حداقل شش ماه درمان برای پاسخ بیمار به دارو لازم است.
5- قبل از شروع درمان با این دارو، ارزیابی دقیق برای تشخیص موارد دیگر مانند عفونت، سرطان پروستات، تنگی مجرا، تونیسیته کم مثانه یا اختلالات دیگر نوروژنیک، که ممکن است به BPH شبیه باشند، ضروری است.
6- در بیماران دچار BPH باید بیمار را توشه رکتال کرد و او را از نظر سرطان پروستات مورد ارزیابی قرار داد. این کارها بعد از شروع درمان نیز باید به طور دورهای انجام گیرد.
7- اثرات طولانی مدت این دارو در درمان BPH شناخته شده است.
8- بیمارانی که حجم ادرار باقیمانده بالا و یا کاهش ادرار شدید دارند به خوبی باید ارزیابی گردند زیرا ممکن است کاندید درمان فیناستراید نباشند.
9- دارو از پوست جذب میشود، در نتیجه زنان (خانمهای باردار و خانمهایی که در سنین باروری هستند) نباید با دارو تماس داشته باشند زیرا باعث اثرات منفی بر رشد جنین خواهد شد.
10- در بیماران با نارسایی کبدی با احتیاط مصرف شود.
11- در بیمارانی که حجم ادرار باقیمانده اندکی دارند و یا جریان ادرار به علت انسداد اوروپاتی قطع گردیده است استفاده نشود.
12- ایمنی و کارایی دارو در کودکان شناسایی نشده است.
13- برای ارزیابی پاسخ دهی بیمار حدقل 6 ماه زمان لازم است.
14- فیناستراید باعث کاهش PSA تا 50% میگردد، در بیمارانی که بیشتر از 6 ماه تحت درمان هستند، محدود PSA باید در 2 ضرب شود تا عدد اصلی بدست آید.
نکات قابل توصیه به بیمار :
1- قرصهای خرد شده این دارو نباید توسط زنان باردار و زنانی که قصد باردار شدن دارند، لمس شود، زیرا خطر جذب دارو وجود دارد، که در این صورت، اگر پسر باشد، تأثیر خواهد گذاشت.
2- به هنگام مصرف دارو از مقاربت جنسی خودداری کنید.
3- حجم منی در طول درمان ممکن است کاهش یابد ولی با فعالیت جنسی تداخلی نخواهد داشت.
4- دارو را می توانید با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.
مصرف در کودکان: مصرف این دارو در کودکان توصیه نشده است. بیضرری و اثربخشی دارو در کودکان مشخص نشده است.
مصرف در شیردهی: مصرف این دارو در زنان توصیه نشده است. ترشح دارو در شیر مادر مشخص نیست.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی :
به هنگام ارزیابی آنتیژن اختصاصی پروستات (Prostate-Specific antigen = PSA)، باید در نظر گرفت که غلظت آن در بیمارانی که فیناسترید مصرف میکنند، کاهش مییابد.
فارماکوکینتیک :
جذب: فراهمیزیستی متوسط در یک مطالعه 63% گزارش شده است.
پخش: حدود 90 درصد به پروتئینهای پلاسما پیوند مییابد. از سد خونی – مغزی عبور میکند.
متابولیسم: توسط کبد متابولیزه میشود و حداقل 2 متابولیت برای آن شناسایی شده است. متابولیتها مسئول کمتر از 20% فعالیت دارو میباشند.
دفع: بعد از مصرف مقدار واحد، حدود 39 درصد آن از طریق ادرار به شکل متابولیت و حدود 57 درصد از طریق مدفوع دفع میشود. داروی متابولیزه نشده در ادرار وجود ندارد.
موارد منع مصرف و احتیاط :
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به هریک از اجزای این دارو، بارداری (این دارو ممکن است سبب بروز ناهنجاری اندام تناسلی خارجی در جنین پسر شود)، کودکان. در بیماران با اختلال کبدی با احتیاط مصرف شود.
اشکال دارویی :
Tablet: 1, 5 mg
اطلاعات دیگر :
طبقهبندی فارماکولوژیک: استروئید (4- آزاستروئید سنتتیک).
طبقهبندی درمانی: مهارکننده سنتز آندروژن.
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده X
نامهای تجاری: Finpecia
عوارض جانبی :
ادراری – تناسلی: ناتوانی جنسی، کاهش میل جنسی، کاهش حجم منی.
مسمومیت و درمان :
مقادیر واحد تا 400 میلیگرم و مقادیر متعدد تا mg/day 80 به مدت سه ماه هیچگونه عوارض جانبی نشان نداده است. درمان خاصی نیز نمیتوان توصیه کرد.
