افرادی که به اختلال اضطراب (GAD) دچارند، به طور غیر قابل کنترل در مورد اتفاقات معمول و رایج مضطرب و نگران می شوند.
این حالت گاهی اضطراب مزمن نامیده می شود.
اختلال اضطراب از اضطراب طبیعی، که برای هر فردی رخ می دهد، متفاوت است.
افرادی که به این اختلال دچارند، نمی توانند اضطراب خود را کنترل کنند و حتی ممکن است بی دلیل دچار اضطراب شوند.
علائم و نشانه های GAD
– مشکل در تمرکز
– مشکل خواب
– کج خلقی
– خستگی / فرسودگی
– تنش عضلانی
– دل درد های مکرر و یا اسهال
– عرق کردن کف دست
– لرزش
– ضربان قلب سریع
– مصرف الکل و یا مواد مخدر
اضطراب از علامت های سایر اختلالات روانی، مانند افسردگی و فوبیا نیز می باشد.
افراد مبتلا به افسردگی گاهی اوقات ممکن است احساس اضطراب کنند.
افراد مبتلا به ترس، نگرانی در مورد یک چیز خاص را تجربه می کنند، اما افراد مبتلا به GAD، از نگرانی در مورد تعدادی از موضوعات مختلف در طی یک دوره زمانی طولانی (شش ماه یا بیشتر) رنج می برند.
علل و عوامل خطر GAD
– سابقه خانوادگی اضطراب
– قرار گرفتن طولانی مدت در معرض موقعیت های استرس زا، از جمله بیماری و یا مشکلات خانوادگی
– استفاده بیش از حد کافئین یا دخانیات
– تجربه اتفاقات تلخ در دوران کودکی
با توجه به تحقیقات کلینیک مایو، زنان دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال قرار دارند.
تشخیص GAD
پزشک با پرسیدن سوالاتی این اختلال را در فرد تشخیص می دهد. پزشک آزمایشاتی انجام می دهد تا مطمئن شود که اضطراب ناشی از اختلال است، و یا در اثر سایر بیماری ها ایجاد شده، از جمله اختلالات تیروئید، یائسگی، بیماری های قلبی.
درمان GAD
رفتار درمانی
این امر شامل ملاقات منظم با یک مشاور سلامت روان و صحبت با اوست. هدف تغییر تفکر و رفتار فرد است. این رویکرد در دستیابی به تغییر دائمی در بسیاری از بیماران موفق بوده است.
در این جلسات درمانی، به بیمار آموزش داده می شود که چگونه اضطراب و تفکرات خود را کنترل کند.
درمان با دارو
پزشکان علاوه بر مشاوره، دارو هایی را نیز تجویز می کنند.
انواع مختلفی از داروها برای درمان GAD به صورت کوتاه مدت و طولانی مدت استفاده می شوند.
دارو های کوتاه مدت که معمولاً ضد اضطراب نامیده می شوند، برای برخی از علائم فیزیکی اضطراب، مانند تنش ماهیچه و گرفتگی عضلات معده استفاده می شود.
برخی داروهای ضد اضطراب عبارتند از:
– آلپرازولام (زاناکس)
– کلونازپام (Klonopin)
– لورازپام (آتیوان)
– بوسپیرون (Buspar)
برای درمان طولانی مدت از دارو هایی، تحت عنوان دارو های ضد افسردگی استفاده می شود. برخی داروهای ضدافسردگی عبارتند از:
– سیتالوپرام (Celexa)
– فلوکستین(Prozac، پروزاک هفتگی، Sarafem)
– فلووکسامین (Luvox، Luvox CR)
– پاروکستین (پاکسیل، پاکسیل CR، Pexeva)
– سرترالین (Zoloft)
– ونلافاکسین( افکسور XR)
-دولوکستین (سیمبالتا)
– بوپروپیون ( ولبوترین، ولبوترین SR، ولبوترین XL)
این دارو ها دارای عوارض جانبی از جمله خشکی دهان و حالت تهوع می شوند.
تغییر در شیوه زندگی و کمک به بهبود GAD
می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
– ورزش منظم، رژیم غذایی سالم، و خواب کافی
– یوگا و مدیتیشن
– اجتناب از محرک هایی از قبیل کافئین
– صحبت کردن با یک دوست مورد اعتماد، همسر، و یا اعضای خانواده در مورد ترس ها و نگرانیها
