موارد و مقدار مصرف:
الف) رفع علایم رینیت آلرژیک فصلی یا دائمی و رینیت دائمی غیر آلرژیک.
بزرگسالان و کودکان 6 ساله و بزرگتر : روزانه یک پاف از اسپری در هر سوراخ بینی تجویز می‌شود. دوز نگهدارنده کمترین تعداد اسپری می‌باشد که برای کنترل علایم لازم است. حداکثر دوز برای کودکان 6 تا 11 ساله mcg/day 128 و برای بزرگسالان و کودکان 12 ساله و بزرگتر mcg/day 256 می‌باشد. در صورت عدم بهبود علایم پس از 3 هفته، درمان باید متوقف شود.
ب) آسم مزمن.
بزرگسالان: برای بیمارانی که قبلاً از برونکودیلاتورها یا کورتیکواستروئیدهای استنشاقی استفاده کرده‌اند، mcg 400-200 از اسپری دهانی دو بار در روز مصرف می‌شود؛ در بیمارانی که قبلاً کورتیکواستروئید خوراکی دریافت کرده‌اند، دوز مورد استفاده، mcg 800-400 از اسپری دهانی دو بار در روز می‌باشد.
کودکان 6 ساله و بزرگتر: دوز شروع، mcg 200 از اسپری دهانی 2 بار در روز و حداکثر دوز mcg 400 دو بار در روز می‌باشد.
کودکان 1 تا 8 ساله: mg 0.25 از محلول استنشاقی با استفاده از دستگاه جت‌نبولایزر (Jet nebulizer) یک بار در روز استفاده می‌شود. در کودکانی که کورتیکواستروئید سیستمیک یا استنشاقی دریافت نمی‌کنند، می‌توان دوز را به mg 0.5 یک بار در روز یا mg 0.25 دو بار در روز افزایش داد. همچنین در کودکانی که کورتیکواستروئید خوراکی دریافت می‌کنند، دوز دارو تا mg 1 یک بار در روز یا mg 0.5 دو بار در روز قابل افزایش است.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو یا اجزای فرمولاسیون؛ بیمارانی که اخیراً زخم تیغه میانی بینی، جراحی بینی یا سابقه ضربه به بینی داشته‌اند. در این موارد استفاده از دارو تا زمان بهبودی کامل زخم ممنوع است.
موارد احتیاط: عفونت سل (در هر ناحیه‌ای از بدن)؛ عفونتهای قارچی، باکتریایی یا عفونت سیستمیک ویروسی درمان نشده؛ عفونت هرپس چشمی.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: سردرد، عصبانیت.
بینی و حلق: خونریزی از بینی، خشن شدن صدا، تحریک بینی، درد بینی، فارنژیت، کاهش حس بویایی، سینوزیت.
دستگاه گوارش: خشکی دهان، سوء هاضمه، تهوع، اختلال حس چشایی، استفراغ.
متابولیک: افزایش وزن.
عضلانی ـ اسکلتی: درد عضلانی.
تنفسی: کاندیدیاز، سرفه، تنگی نفس، ویزینگ.
پوست: درماتیت تماسی، خارش، راش.
سایر عوارض: ادم صورت، واکنش‌های ازدیاد حساسیت.
مسمومیت و درمان
احتمال مسمومیت حاد کم است، زیرا دوز فراهم شده در هر اسپری محدود است. مسمومیت مزمن ممکن است باعث ایجاد علایم و نشانه‌های افزایش فعالیت آدرنال شود.
تداخل دارویی:
کتوکونازول ممکن است سطح پلاسمایی بودزوناید را افزایش دهد. بیمار را از نظر بروز عوارض جانبی پایش کنید.
مکانیسم اثر:
اثر ضدالتهابی: مکانیسم دقیقی که به واسطه آن کورتیکواستروئیدها بر رینیت آلرژیک و غیرآلرژیک اثر می‌گذارند مشخص نشده است. این ترکیبات محدوده وسیعی از عملکردهای مهاری بر ضد بسیاری از سلولهای ایمنی (ماست سل‌ها، ائوزینوفیل‌ها، نوتروفیل‌ها، ماکروفاژها و لنفوسیت‌ها) و واسطه‌های شیمیایی التهاب (هیستامین، ایکوزانوئیدها، لکوترین‌ها و سایتوکاین‌ها) نشان می‌دهند.
فارماکوکینتیک:
جذب: تقریباً 20% یک دوز اسپری بینی به جریان خون سیستمیک می‌رسد.
پخش: اتصال پروتئینی دارو 88% و حجم توزیع 200 لیتر می‌باشد.
متابولیسم: به سرعت و به طور گسترده توسط کبد متابولیزه می‌شود.
دفع: در ادرار (حدود 67%) و مدفوع (حدود 33%) دفع می‌شود.
اشکال دارویی:
Nebulisation: 0.5 mg/2ml, 1 mg/2ml
Inhaler: 64,100,200,400mcg/dose
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: کورتیکو استروئید
طبقه‌بندی درمانی : ضد التهاب
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B
نام‌های تجاری: Budiair , Pulmicort Respules, Pulmicort Turbuhaler, Rhinocort Aqua
ملاحظات اختصاصی:
1- جایگزین کردن یک کورتیکواستروئید سیستمیک با یک کورتیکواستروئید موضعی ممکن است باعث بروز نشانه‌های نارسایی آدرنال شود. همچنین برخی از بیماران ممکن است علایم قطع مصرف مثل درد عضلات و مفاصل و افسردگی را بروز دهند.
2- دوزهای بیش از حد بودزوناید یا استفاده از این دارو همراه دیگر کورتیکواستروئیدهای استنشاقی ممکن است باعث بروز علایم افزایش فعالیت آدرنال (hyperadrenocorticism) شود.
3- بیمارانی که درمان آنها از مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدهای سیستمیک به کورتیکواستروئیدهای موضعی تغییر می‌یابد، باید در مواقع استرس از نظر نارسایی حاد آدرنال پایش شوند.
4- بیمارانی که بودزوناید را به مدت چند ماه یا بیشتر دریافت می‌کنند، باید از لحاظ بروز عفونت کاندیدیاز یا سایر عوارض دارو بر مخاط بینی مورد معاینه قرار گیرند.
نکات قابل توصیه به بیمار:
1- به دلیل خطر بروز سرکوب محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ آدرنال، نباید بودزوناید را با مقدار بیش از دوز تجویز شده و به مدت طولانی مصرف نمود.
2- روش صحیح مصرف پودر استنشاقی را به بیمار آموزش دهید. بیمار باید پودر را با دم قوی و عمیق استنشاق نماید.
3- تحریک و سوزش مخاط بینی به ندرت بروز می‌کند. در صورت ایجاد این علایم پزشک خود را مطلع نمایید.
4- در طول مصرف این دارو، از تماس نزدیک با افرادی که مبتلا به آبله‌مرغان یا سرخک هستند باید پرهیز نمود. در صورت تماس اتفاقی، سریعاً به پزشک اطلاع دهید.
5- در طول مدت مصرف این دارو، رعایت دقیق بهداشت دهان و بینی ضروری است.
6- در صورت عدم بهبودی علایم بیماری طی 3 هفته از شروع درمان و نیز در صورت بدتر شدن علایم، پزشک را مطلع سازید.
مصرف در کودکان: اثربخشی و ایمنی دارو برای درمان رینیت آلرژیک فصلی یا دائمی در بچه‌های کوچکتر از 6 سال تأیید نشده است. با توجه به اثر کورتیکواستروئیدها بر رشد، کودکان دریافت کننده این داروها را باید به دقت پایش نمود. منافع درمان باید در مقابل احتمال سرکوب رشد سنجیده شود.
مصرف در شیردهی: باید با احتیاط مصرف شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
موردی گزارش نشده است.
