بیماری هاشیموتو

بیماری هاشیموتو یک بیماری خود ایمنی می باشد که در آن غده تیروئید توسط سلول ها و آنتی بادی ها مورد حمله قرار می گیرد و باعث کم کاری تیروئید می شود. این بیماری اولین بیماری خود ایمنی می باشد که توسط بشر کشف شده است. کاشف این بیماری هاکارو هاشیموتو است که در سال 1912 در آلمان آنرا کشف کرد.

علائم و نشانه ها :

این بیماری علائم بسیاری دارد. اما معمول ترین آنها شامل خستگی و اضافه وزن و احساس سرما و درد عضلات و یا مشکلاتی نظیر حملات عصبی، افسردکی، ضربان آرام قلب، پف کردن صورت، خشک و نازک شدن موها و عادت های ماهانه نا مرتب و همینطور مشکلات برای بارداری و در هنگام بارداری می باشد.

این بیماری در زنان نسبت به مردان 7 بار بیشتر مشاهده می شود. این بیماری بیشتر به نوجوانان و زنان جوان حمله می کند. اما در مردان در میانسالی بیشتر گرفتار این بیماری می شوند. کسانی که معمولا این بیماری را مبتلا می شوند در خانواده خود سابقه بیماری های تیروئیدی و یا بیماری های خود ایمنی دیگر دارند.

غده تیروئید بزرگ و سفت می شود اما به طوری است که قابل لمس نمی باشد اما بزرگ شدن تیروئید بیشتر به خاطر نفوذ لنفوسیت ها و فیبروس ها به داخل این غده می باشد. آنتی بادی های فیزیولوژیکی مانند تیروگلوبین شروع به ترشح می کنند و باعث از بین رفتن فولیکول های غده تیروئید می شوند. این بیماری می تواند توسط معاینه آنتی بادی ها در خون انجام گیرد. و همچنین با معاینه بافت تیروئیدی برای تشخیص وجود عناصر سفید خون در این غده صورت می پذیرد.

تشخیص :

معمولاً تشخیص آن با آزمایش مقدار آنتی بادی های ضد تیروئید در بدن انجام می گیرد.

برخی علائم این بیماری به شدت مشابه کم کاری تیروئید می باشد و معمولاً با بیماری های چون افسردگی، سندرم خستگی مزمن، اختلال در خلق و خو، PMS، یا پرخاشگری عصبی. در برخی موارد تشخیص با گواتر اشتباه گرفته می شود، با گواتری که وقتی لمس می شود دردناک نیست.

اما برای تشخیص دقیق تر باید میزان هورمون های TSH از قبیل T3 و T4 در بدن معاینه شود.

درمان :

درمان به روش کنترل میزان هورمون :

درمان کم کاری تیروئید که توسط بیماری هاشیموتو شکل گرفته به وسیله مصرف هورمون های تیروئیدی مانند لووتیروکسین صورت پذیرد. به این شکل که این هورمونها به شکل قرص به بیمار تجویز می شود. میزان طبیعی هورمون TSH در بدن باید کمتر از 3 باشد.

درمان با استفاده از سلنیوم :

اگرچه امروزه توصیه می شود که برای درمان کم کاری تیروئید در بزرگسالان به هیچ عنوان از سلنیوم استفاده نشود اما در یک تحقیق که برروی 46 بیمار به مدت 1 سال انجام شد به آنها حدود 80 میکروگرم در روز سلنیوم داده شد و مشاهده شد که علائم پیشرفت بیماری کندتر شده است. در یک تحقیق دیگر به دو گروه از زنان به یکی از آنها روزنه 100 میکروگرم و به دیگری 200 میکروگرم به همراه لووتیروکسین به مدت 9 ماه داده شد. و به این نتیجه رسیدند که گروهی که 200 میکروگرم مصرف کرده بودند تاثیر در بدن آنها بیشتر بوده.

FDA آمریکا مصرف روزانه 55 میکروگرم سلنیوم برای افرادی که از این بیماری رنج می برند را پیشنهاد می کند.

پیروی از رژیم غذایی بدون گلوتن :

مطالعات نشان داده که شباهت های بسیاری در بیماری هاشیموتو و سلیاک وجود دارد. تحقیقات زیادی انجام شده و نشان داده شده که پیروی از رژیم غذایی بدون گلوتن باعث می شود پاسخ خود ایمنی بدن در مقابل تولید تیروئید را کاهش می دهد. جالب اینکه تحقیقی که بین افراد با سلیاک و بدون سلیاک انجام شد نشان داد که افراد با سلیاک دارای تیروئید پرکارتری نسبت به افرادی هستند که سلیاک ندارند (در واقع میزان تیروئید در افراد سلیاک پر کاری است).