این افراد باید مواظب وزن خود باشند و از چاق شدن بپرهیزند…
دردهای تیرکشنده که از پشت لگن تا پاشنه پا احساس می شود درد سیاتیک است و بر اساس اینکه کدام قسمت از عصب را درگیر کرده باشد، کیفیت درد متفاوت است.
دردهای سیاتیک، دردهای تیرکشنده ای است که در اندام تحتانی و پاها احساس می شود که ناشی از فشار روی عصب سیاتیک است.این فشار در ناحیه ریشه های عصب سیاتیک یعنی جایی که عصب از نخاع جدا می شود احساس می شود ؛ بدین ترتیب که این فشار از بین مهره های کمری عبور کرده، فضای داخل لگن را طی می کند، از بین عضلات کف لگن خارج می شود و در ادامه از پشت ران به طرف پایین حرکت می کند. در هر نقطه ای از این مسیر اگر به هر علتی عصب تحت فشار قرار بگیرد دردهای سیاتیک احساس می شود.
دیسک در ناحیه کمر می تواند روی ریشه های عصب فشار وارد کند، وجود تومور در داخل ناحیه لگن می تواند عصب را تحت تأثیر قرار دهد و همچنین انقباض عضلات کف لگن نیز باعث فشار روی عصب می شود.حافظی در ادامه به دردهای تیرکشنده که به پا منتهی می شوند و بیماران از آن به حالت برق گرفتگی از پشت لگن تا پاشنه پا اشاره می کنند یا می گویند که احساس فرو رفتن میله داغی در ناحیه پا را دارند اشاره کرد و افزود: حسب اینکه این فشار به چه میزان باشد و کدام قسمت از عصب یا ریشه های عصب را درگیر کرده باشد مسیر احساس درد و کیفیت درد می تواند متفاوت باشد.
گاهی این درد در پشت ران تا زانو و گاهی هم تا پاشنه پا احساس می شود که البته از نظر حسی، اختلال حسی در پوست پا را نیز به صورت های مختلف بروز می دهد.
احساس سوزن سوزن شدن در قسمت هایی از پا، احساس گرفتگی و بی حسی یا احساس سوزشی مثل ریختن آب جوش بر روی قسمتی از پا احساس یخ کردگی و سرما در بخشی از پا نیز از جمله علائمی است که حسب میزان فشار روی عصب توسط بیمار احساس می شود.
معاینه توسط پزشک متخصص و انجام آزمایش های پاراکلینیک مانند MRI یا آزمایش نوار عصب و عضله می تواند محل دقیق نقطه ای که عصب تحت فشار قرار گرفته است را به پزشک نشان دهد تا درمان به صورت متمرکز بر روی آن نقطه انجام شود و فشار از روی عصب کاسته شود.
در مواقعی که فشار روی عصب ریشه وجود دارد مثل مواقعی که فرد دچار فتق دیسک است در بیش از 80 درصد موارد، درمان بدون جراحی انجام می پذیرد و حسب میزان فشار، درمان می تواند از استراحت نسبی، انجام ورزش های خاص در ناحیه کمر، مصرف داروهای ضد التهاب خوراکی یا تزریقی، انجام فیزیوتراپی و نهایتاً بستری در بیمارستان برای درمان های غیر جراحی صورت پذیرد.
در مواقع نادر که بیمار مقاوم به درمان باشد یا علائمی که توسط پزشک دیده می شود علائم پیش رونده باشد بیمار باید به تیم جراحی معرفی شود تا با جراحی، فشار از روی ناحیه ریشه عصب برداشته شود.
قطعاً این بیماران – چه گروهی که جراحی می شوند و چه بیمارانی که بدون جراحی درمان می شوند- باید مراقبت هایی را برای همیشه در ناحیه کمر داشته باشند.این دسته از بیماران باید از انجام فعالیت هایی که همراه خم شدن به جلو است اجتناب کنند، همچنین از بلند کردن اشیای سنگین، بغل کردن اطفال، بلند کردن صندوق میوه، پالت آب معدنی و امثال آن اجتناب بورزند.این افراد باید مواظب وزن خود باشند و از چاق شدن بپرهیزند، همچنین در موقع استراحت نیز بر روی شکم نخوابند و از تشک هایی که بیش از حد نرم محسوب می شوند همانند تشک ابری و فنری یا استفاده از تخت های فنری خودداری کنند.استفاده از ورزش های تقویت کننده عضلات اطراف ستون فقرات و جلوی شکم به طور منظم باید در دستور کار روزانه این افراد باشد همچنین استفاده از ورزش آبی، استخر و شنا هم به این افراد توصیه می شود.
