این سرطان زمانی که سلول های سالم مغز تغییر شکل بدهند و خارج از کنترل رشد کنند ایجاد می شود. تومورهای مغزی انواع مختلفی دارند؛ گروهی رشد آهسته و گروهی رشد سریعی دارند.
همچنان که تومور رشد می کند، ممکن است باعث انتشار در سایر نقاط مغز یا ادم و تورم در مغز شود؛ که باعث بروز علائمی می شود.
گاهی علائم تومورهای مغزی در نتیجه رشد توده ای روی پوشش مغزی است؛ این توده، سرطانی نیست، ولی به مغز فشار می آورد و باعث علائمی می شود.
یک فرد مبتلا به تومور مغزی با چه علائمی رو به رو می شود؟
تشنج از اولین علائم تومورهای مغزی است؛ این حالت در نتیجۀ فعالیت های الکتریکی غیر عادی در مغز ایجاد می شود. تشنج در فرد باعث حالات زیر می شود :
• غش کردن
• خشک شدن دست ها و پاها و سپس حرکت شدید آنها
• از دست دادن قدرت کنترل عضلات تمام بدن
سایر علامت تومورهای مغزی عبارتند از:
– سردرد، معمولاً همراه با حالت تهوع و استفراغ
– تغییر بینایی، مثل دوبینی یا کاهش بینایی
– مشکلات حافظه ای، یا اختلال در تفکر
– ضعف و کرختی دست ها و پاها
– تغییر شخصیت
این علائم می توانند در نتیجه عوامل دیگری غیر از تومورهای مغزی باشد، ولی اگر فردی یکی از این علائم را در خود مشاهده کرد باید پزشک خود را در جریان قرار دهد.
از چه آزمایش هایی برای تشخیص تومورهای مغزی استفاده می شود؟
پزشک ها به این منظور از تست های تصویربرداری مثل سی تی اسکن یا ام آر آی استفاده می کنند. این تست ها تصاویری از مغز به وجود می آورند که می تواند بافت های غیر عادی یا تومورال را نشان دهند.
بعد از تصویر برداری ممکن است پزشک آزمایش دیگری به نام بیوپسی(نمونه برداری) انجام دهد. در طول بیوپسی، پزشک نمونۀ کوچکی از بافت مشکوک بر می دارد، سپس آن را زیر میکروسکوپ از نظر وجود سرطان بررسی می کند.
درمان تومور های مغزی به عوامل مختلفی بستگی دارد مثل نوع تومور، سرعت رشد آن. عوامل دیگری که در انتخاب درمان مؤثر هستند علائم بیمار، سن و سایر بیماری هایش است.
تومورهای مغزی چگونه درمان می شوند؟
انواع درمان های تومورهای مغز عبارتند از:
– جراحی: در هنگام جراحی، جراح تلاش می کند تا جایی که امکان بیشترین مقدار از تومور را بردارد. معمولاً جراحی، تومورهای مغزی را معالجه نمی کند ولی می تواند به کاهش علائم و افزایش طول عمر کمک کند. از سویی دیگر، جراحی، خود می تواند باعث علائم و مشکلاتی شود که در نتیجه آسیب به بخش های سالم مغز حین جراحی به وجود آمده اند.
– رادیوتراپی (پرتودرمانی): پرتو های یونیزان سلول های سرطانی را می کشد. بیمار می تواند بعد از جراحی یا اگر نمی تواند جراحی کند این درمان را دریافت کند.
– شیمی درمانی: شیمی درمانی به استفاده از گروهی از داروها که سلول های سرطانی را می کشند گفته می شود. ممکن است بیماران برای جلوگیری از رشد، گسترش یا عود سزطان، حین یا بعد از پرتودرمانی تحت این درمان قرار بگیرند.
بیماران مبتلا به تومورهای مغزی برای علائمی که دچار هستند هم درمان هایی دریافت می کنند. مثلاً برای کنترل تشنج تحت درمان های دارویی قرار می گیرند.
بعد از درمان چه اتفاقی می افتد؟
بعد از اتمام درمان، بیمار باید در فواصل زمانی معین به پزشک مراجعه کند تا اگر سرطان عود کرده بود سریعاً متوجه شود. معمولاً تست هایی که برای این بررسی ها مورد استفاده قرار می گیرد تست های تصویری است. فرد باید مراقب بروز علائمی که در بالا گفته شد باشد، اگر دچار یکی از آنها بشود به معنای عود سرطان است؛ و باید پزشک را سریعاً در جریان بگذارد.
اگر سرطان عود کرده یا منتشر شده باشد چه می شود؟
اگر سرطان عود کرده یا منتشر شده باشد، بیمار به جراحی، شیمی درمانی و رادیوتراپی بیشتری احتیاج دارد.
بیمار چه کارهای دیگری باید انجام دهد ؟
خیلی مهم است که به توصیه های پزشک گوش کند. باید او را از عوارض و مشکلاتی که حین درمان رو به رو شده است مطلع کند.
در حین درمان تومورهای مغزی، باید تصمیم های زیادی بگیرد، مثلاً این که چه نوع درمانی را داشته باشد.
باید پزشک را در مورد احساسی که به درمان دارد در جریان بگذارد.
می توان برای شروع یک درمان این سؤال ها را از تیم درمانی پرسید:
– مزایای این درمان چیست؟
– آیا کمک میکند تا مدت طولانی تری زندگی کنم؟
– آیا به کاهش علائم کمک می کند، یا از بروز آنها جلوگیری می کند؟
– معایب این درمان چیست؟
– چه گزینه های درمانی دیگری غیر از این روش وجود دارد؟
– اگر این درمان را نگیرم چه اتفاقی می افتد؟
