این بیماری با علت ناشناخته باعث التهاب عروق شده و ارگان های زیادی را در بدن درگیر می کند. پوست، مخاط، غدد لنفاوی، دیواره رگها و قلب در این بیماری درگیر می شوند. این بیماری برای اولین بار در سال 1967 در ژاپن گزارش شد و در حال حاضر نیز در ژاپن بیشترین شیوع را دارد. (175 بیمار به ازای یکصد هزار نفر). این بیماری بیشتر در بچه های کوچک اتفاق می افتد به طوری که 80 درصد بیماران، کودکان زیر 5 سال هستند. علت بیماری شناخته شده نیست و فرضیه های مختلفی برای ایجاد بیماری وجود دارد، اما آنچه مسلم است اینکه بیماری واگیردار نمی باشد.
آنچه در این بیماری مهم است بروز درگیری قلبی می باشد. همان گونه که گفته شد التهاب عروق ماحصل بیماری کاوازاکی است به همین جهت درگیری در عروق کرونر قلب هم اتفاق می افتد و موجب آنوریسم در آن عروق (کرونر قلب) می شود. ایجاد انوریسم می تواند باعث سکته قلبی حتی در کودکان شود.
آنوریسم عروق کرونر قلب در 18-10 درصد کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی اتفاق می افتد به خصوص در بیمارانی که درمان سریع برای آنها شروع نشود. طبق آمار در حال حاضر کاوازاکی شایع ترین علت بیماری قلبی اکتسابی در کودکان آمریکایی می باشد.
بیماری با تب بالا شروع شده و این تب معمولا به استامینوفن و بروفن به خوبی جواب نمی دهد. تب معمولا تا 2 هفته طول می کشد و بیشتر بچه ها در دوره تب بی قرار هستند. از علائم دیگر بیماری ایجاد قرمزی در چشم ها می باشد که معمولا درگیری در هر دو چشم ایجاد شده و بدون ترشح می باشد. مخاط دهان قرمز رنگ و دور لب ها ترک خوردگی ایجاد می شود. غده لنفاوی در گردن برجسته می شود که معمولا در یک طرف گردن بوده و دردناک نمی باشد. در اوایل بیماری ضایعات جلدی به صورت دانه های قرمز رنگ روی پوست ایجاد می شود و سپس پوسته ریزی در ناحیه اطراف مقعد، نوک انگشتان دست و پا در اواخر بیماری دیده می شود. اگر بیماری درمان نشود این علائم خود به خود از بین می روند اما اگر آنوریسم عروق کرونر ایجاد شود بهبود نمی یابد و احتمال بروز سکته قلبی در این دسته از بیماران وجود خواهد داشت.
تورم پشت دست و پا بدون قرمزی که گاهی دردناک نیز می باشند و همچنین درد و تورم در مفاصل که معمولاً مفاصل قرینه را درگیر می کند، از علائم دیگر بیماری است.
هیچ تست آزمایشگاهی اختصاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد و در واقع تشخیص این بیماری براساس مشخصات کلینیکی بیمار است. به طور کلی تشخیص بیماری به خصوص در فازهای اولیه بیماری مشکل است و بسیاری از بچه ها چندین بار مراجعه پزشکی دارند و سپس بیماری آنها تشخیص داده می شود. از طرف دیگر بیماری های دیگری مثل مخملک و بیماری های ویروسی و سندروم شوک توکسیک نیز می توانند به علت داشتن علائم مشابه با این بیماری اشتباه شوند.
به طور کلاسیک تب بیش از 5 روز به علاوه بروز 4 علامت از 5 علامت زیر می تواند تشخیص بیماری کاوازاکی باشد:
همه بچه هایی که در آنها این بیماری تشخیص داده شد باید بستری شوند و هر په سریعتر برای پیشگیری از آسیب به عروق کرونر قلبی درمان برای آنها شروع شود. درمان استاندارد تزریق ایمونوگلوبولین وریدی (IVIG) است. با تجویز این دارو در طی 24 ساعت حال بیمار رو به بهبود می رود. بهترین زمان برای تجویز IVIG هفت روز اول بیماری است. علاوه بر IVIG، آسپرین نیز برای اینگونه بیماران تجویز می شود.
در صورت عدم درمان مناسب احتمال عارضه قلبی وجود دارد و به طور کلی طبق آمار 2 درصد از بیماران از التهاب عروق کرونر و عوارض آن از بین می روند. در ابتدای این بیماری باید اکوکاردیوگرافی انجام شود و سپس 2 ماه بعد تکرار شود در صورت طبیعی بودن اکوکاردیوگرافی دوم احتمال بروز مشکل قلبی در این دسته بیماران به علت بیماری کاوازاکی بسیار بعید می باشد.
کمتر از 2 درصد کودکانی که یک بار به این بیماری مبتلا شده اند، مجددا دچار این بیماری می شوند.
متاسفانه به دلیل عدم اطلاع از عامل ایجاد کننده بیماری، در حال حاضر راهی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری وجود ندارد.
