شب کوری یک اختلال مربوط به بینایی است و موجب می شود که دید فرد مبتلا، در زمان های تاریکی و یا در نور کم، مختل شود، یعنی میزان دید فرد کمتر از نصف شود. لزوماً چنین نیست که فرد در تاریکی هیچ چیز نبیند.
شب کوری، بر عکس کور رنگی، به تنهایی یک بیماری نیست، بلکه نشانه ای از یک بیماری زمینه ای، اختلال، و یا نزدیک بینی درمان نشده است.
افرادی که به این مشکل دچارند، دید آن ها در روشنی و در تاریکی متفاوت است. نمی توانند اجسام را در تاریکی به درستی شناسایی کنند و در رانندگی در شب دچار مشکل می شوند.
عوامل ایجاد شب کوری
این مشکل به علت اختلال در سلول های شبکیه چشم که مسئول دید در نور کم هستند، به وجود می آید. این وضعیت می تواند یا به صورت مادرزادی وجود داشته باشد و یا اکتسابی باشد.
عوامل اکتسابی
نزدیک بینی
آب سیاه چشم
داروهای ضد آب سیاه چشم
آب مروارید
دیابت
کمبود ویتامین A: از اولین نشانه های کمبود ویتامین A شب کوری است، که معمولاً با سوء تغذیه همراه است.
عوامل مادرزادی
شب کوری ثابت، با نزدیک بینی یا بدون نزدیک بینی: این امر در اثر یک ناهمگنی ژنتیکی (جهش در ژن) به وجود می آید. یک نوع از این شب کوری مادرزادی ثابت، (choroideremia) تنها بر روی مردان اثر دارد و زنان تنها حامل ژن اند و هیچ نشانه ای ندارند.
رتینیت پیگمنتوزا: این بیماری به دلیل تعدادی نقص ژنتیکی به وجود می آید که نتیجه ی آسیب شبکیه ی چشم است.
علائم ممکن است در دوران کودکی تشخیص داده اما اغلب در بزرگسالی آشکار شوند.
سندرم آشر: این سندروم با از دست دادن شنوایی همراه است، و منجر به شب کوری می شود.
درمان شب کوری
درمان شب کوری وابسته به دلیل ایجاد آن است. اگر علت آن نزدیک بینی باشد به سادگی و با تغییر شماره ی عینک قابل رفع است.
اگر شب کوری به علت آب مروارید باشد، راه درمان آن عمل جراحی است.
افرادی که به دلیل کمبود ویتامین A به این مشکل دچار می شوند، معمولاً با تجویز مکمل های دارویی و رژیم غذایی مناسب بهبود می یابند. چنین افراد اگر به زودی معالجه نشوند، ممکن است مبتلا به کوری دائمی شوند.
به افرادی که به این مشکل دچارند توصیه می شود که در هنگام شب رانندگی نکنند.
