ندول ریوی، یک توده کوچک و گرد است که در ریه‌ها رشد می‌کند. پزشک قادر است ندول ریوی را در عکس قفسه سینه و سی‌تی‌اسکن مشاهده کند. همه ندولها سرطانی نیستند. یک ندول ریه می‌تواند خوش‌خیم (غیرسرطانی) و یا بدخیم (سرطانی یا با امکان سرطانی شدن) باشد.
این ندولها معمولا وقتی بیمار به دلایل دیگری مورد بررسی پزشکی قرار می‌گیرد کشف می‌شوند؛ مثل عکس‌برداری با اشعه X برای تشخیص بیماری ذات‌الریه.
همه ندولها سرطانی نیستند. یک ندول ریه می‌تواند خوش‌خیم (غیرسرطانی) و یا بدخیم (سرطانی یا با امکان سرطانی شدن) باشد. برخی بیماران در معرض خطر ندول‌های بدخیم ریوی هستند.
بیمارانی که سیگار می‌کشند یا قبلاً سیگاری بوده‌اند، افراد بالای 40 سال و سایر افرادی که مبتلا به سایر انواع سرطان هستند، در معرض خطر ابتلا به ندول های سرطانی ریه هستند.
پزشک با مشاهده عکس ریه و سی‌تی‌اسکن قفسه‌سینه، ندول‌های ریوی را مورد بررسی قرار می‌دهد.
او ممکن است برای بررسی تغییر این ندولها، عکس‌های قدیمی ریه را با عکس‌های رادیوگرافی جدید مقایسه کند.
اگر نیاز به اطلاعات بیشتری باشد، پزشک ممکن است انواع دیگری از روش های تشخیصی را درخواست نماید.
گاهی پزشک از ندول‌های ریوی نمونه‌برداری می‌کند. در نمونه‌برداری، پزشک قسمتی از بافت داخل ریه را برمی دارد تا بررسی‌های دقیق‌تر آزمایشگاهی روی آن انجام شود.
اگر ندول‌های ریوی در حال رشد باشند و یا اگر دچار بدخیمی شده باشند، پزشک ممکن است شما را به متخصص ریه یا متخصص بیماری‌های سرطانی ارجاع دهد.
پزشک از طریق چند سی‌تی‌اسکن متوالی، ندولها را مورد بررسی قرار می‌دهد.
ممکن است لازم باشد که این اسکن‌ها طی سه، شش و دوازده ماه بعد تکرار شوند تا پزشک مطمئن شود که این ندولها رشد نکرده‌اند.
چگونه پزشک متوجه می‌شود ندولی بدخیم و یا در حال تبدیل شدن به یک ندول بدخیم است؟
اگر ندول‌های ریوی در حال رشد باشند و یا اگر دچار بدخیمی شده باشند، پزشک ممکن است شما را به متخصص ریه یا متخصص بیماری‌های سرطانی ارجاع دهد.
پزشک متخصص نیز پس از انجام بررسی‌های لازم تشخیص می‌دهد که آیا این ندول سرطانی است یا خیر.
سی تی اسکن راه مناسبی برای بررسی ندول های سرطانی است که در رادیوگرافی ساده دیده نمی شوند.
احتمال بدخیم بودن این ندول ها اگر بزرگ تر از یک سانتیمتر قطر داشته باشند و یا در رادیوگرافی ساده دیده شوند، بیشتر است.
اما ندول های کوچک تر از 5 میلیمتر که کنار پرده پلور باشند یا در داخل فیشرهای ریوی احتمالا خوش خیم هستند.
ندول های بدخیم معمولا در پایین ریه بیشتر دیده می شوند و غالباً درمحیط لوب درگیر قرار دارند.
لنفوم غیر هوچکین می تواند بصورت ندول های بدخیم بیشتر در قسمت پایین ریه قرار داشته باشد.
