درد و اختلال عملکرد با منشأ عضله و فاسیا (بافت همبند اطراف عضله) را سندرم درد و اختلال میوفاسیال می‌نامند. این سندرم بیش از همه سروگردن، کمربند شانه‌ای و ناحیه کمری را درگیر می‌کند. شیوع این عارضه در خانم‌ها 54 درصد و در آقایان 45درصد است.
حداکثر شیوع آن بین 30-49 سال است. ساده‌ترین علت شناخته شده برای این بیماری تروما وافزایش کار ساختمان میوفاسیال است. گاهی اوقات بعد از آسیب، مراکزی به صورت نقاط مدور و حساس به وجود می‌آید که این نقاط به صورت دائم پالس‌هایی (پتانسیل عمل) به سمت سیستم عصبی مرکزی می‌فرستند که سبب تولید درد می‌شود. نقاط ماشه‌ای این قسمت‌ها غالبا برای مدت‌های طولانی به صورت مناطق مخفی و خاموش در عضلات باقی می‌مانند و خود را به صورت یک محدودیت حرکت و خستگی سریع نشان می‌دهند. یکی از کارهای روزمره‌ای که به علت ایجاد میکروتروما می‌تواند سبب بروز نقاط دردناک متعدد شود، تایپ کردن است.
در کل مواردی همانند وضعیت نامناسب و بی‌حرکتی طولانی مدت، کمبود ویتامین، کمبود مواد معدنی، هیپومتابولیسم واختلال عملکرد غدد می‌تواند سبب بروز نقاط دردناک شود. همچنین فشار بیش از حد به عضله درگیر (مانند بلند کردن اجسام خیلی سنگین)، کار کردن به مدت طولانی در یک حالت خاص، ضربه مستقیم، لرز، آرتریت و استرس‌های هیجانی از جمله عوامل تشدید کننده درد بیماران محسوب می‌شوند. در این حال سرما باعث تشدید درد وگرما باعث تقلیل آن می‌شود.
دردی مبهم و عمیق که در نقاط مختلف بدن ظاهر می‌شود
درد ناشی از این نقاط ماشه‌ای یک درد مبهم و غالبا عمقی است. درد می‌تواند هم هنگام استراحت و هم هنگام فعالیت در فرد بروز یابد. افراد دارای سندرم میو فاسیال غالبا دارای یک درد دائمی عضلانی، احساس سفتی و محدودیت حرکت و خستگی عمومی یا ترکیبی از اینها هستند. بیماران ممکن است از درگیری عضلات بی‌اطلاع باشند و از سردرد، درد گردن، درد مفاصل و درد پشت و درد سیاتیک در اندام شکایت داشته باشند. این درد می‌تواند مداوم یا دوره‌ای باشد اما غالبا دائمی، ناتوان‌کننده و محدودکننده است. در تعدادی از افراد شکایت آنها به صورت درد نیست و باید توجه کرد در این افراد علائم به صورت کوتاه بودن، عضلات و محدودیت حرکت است. اندازه و اهمیت عضله درگیر توسط نقاط ماشه‌ای تاثیری بر روی درد تولید شده ندارد. گاهی اوقات دسته‌ای از عضلات که دارای عصب‌گیری از یک عصب خاص یا اعصاب خاصی هستند امکان دارد با هم درگیر شوند مانند عضلات تراپزیوس بالا برنده اسکاپولا و اینفرااسپیناتوس (عضلات کتف).
طولانی شدن درد در یک عضله سبب گسترش آن به سایر عضلات نیز می‌شود که به این حالت یک حالت سگمنتال می‌گویند.
گاهی اوقات می‌تواند علائم دیگری مانند تعریق، تغییر در درجه حرارت پوست، اشک، ریزش ترشح بزاق، سر گیجه، عدم تعادل، زنگ زدن گوش‌ها و حتی اختلال بینایی در فرد دیده شود.
اساس درمان سندرم میوفاسیال از بین بردن چرخه درد توسط تخریب نقاط ماشه‌ای است. این نقاط را می‌توان توسط روش‌های مختلفی مانند تزریق، اسپری زدن و کشش این قسمت‌ها، درمان دارویی، اولتراسوند و ماساژ از بین برد.
