موارد و مقدار مصرف:
الف) پیشگیری از رد حاد پیوند کلیه بزرگسالان: روزانه مقدار mg/kg 15 از راه وریدی به مدت 14 روز تجویز می‌شود؛ سپس همین دوز با فواصل یک روز در میان طی 14 روز آینده تجویز می‌شود (در مجموع 21 دوز طی 28 روز). اولین دوز ATG باید طی 24 ساعت قبل یا بعد از پیوند تجویز شود.
ب) درمان رد حاد پیوند کلیه
بزرگسالان: روزانه مقدار mg/kg 15-10 از راه وریدی به مدت 14 روز تجویز می‌شود؛ در صورت نیاز می‌توان همین دوز را با فواصل یک روز در میان در 14 روز آینده تجویز نمود (در مجموع 21 دوز طی 28 روز). درمان با ATG باید با بروز اولین نشانه‌های رد حاد پیوند شروع شود.
پ) آنمی آپلاستیک
بزرگسالان: روزانه مقدار mg/kg 20-10 از راه وریدی به مدت 8 تا 14 روز تجویز شده و به دنبال آن تجویز یک روز در میان تا 14 روز دیگر ادامه می‌یابد (در مجموع 21 دوز طی 28 روز).
ت) پیوند پوست
بزرگسالان: مقدار mg/kg 10 وریدی 24 ساعت قبل از پیوند شده و سپس مقدار mg/kg 15-10 یک روز در میان تجویز می‌شود. دوز نگهدارنده براساس پاسخ بالینی و نشانه‌های بالینی فعالیت سرکوب کننده ایمنی تعیین شده و از دوز روزانه mg/kg 5 تا mg/kg 40 متفاوت است. درمان معمولاً تا زمانی ادامه می‌یابد که پوست پیوند شده کمتر از 20% کل سطح بدن را بپوشاند؛ این اغلب نیاز به 60-40 روز درمان دارد.
ث) پیوند مغز استخوان، بیماری واکنش میزبان علیه پیوند (GVHD) پس از پیوند مغز استخوان
بزرگسالان: مقدار mg/kg 10-7 وریدی یک روز در میان تا 6 دوز تجویز می‌شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو؛ تست پوستی حداقل 1 ساعت قبل از دوز اول پیشنهاد شده است. در صورت بروز تورم یا قرمزی بزرگتر از mm 10، خطر بروز واکنش‌های شدید سیستمیک مثل آنافیلاکسی با تجویز دارو وجود خواهد داشت. در صورت بروز واکنش‌های شدید به تست پوستی، مثل افت فشار، تاکیکاردی، تنگی نفس، راش‌های منتشر یا آنافیلاکسی، دارو نباید استفاده شود.
موارد احتیاط: افرادی که دیگر داروهای سرکوبگر ایمنی مثل کورتیکواستروئیدها یا آزاتیوپرین را نیز دریافت می‌کنند.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: تب، سردرد، احساس کسالت، تشنج.
قلبی ـ عروقی: درد سینه، ادم، افت فشارخون، انسداد ورید ایلیاک، تنگی شریان کلیوی، تاکیکاردی، ترومبوفلبیت.
حلق: اسپاسم حنجره.
دستگاه گوارش: اتساع شکم، اسهال، درد ناحیه اپی‌گاستر، تهوع، استوماتیت، استفراغ.
خونی: آنمی آپلاستیک، همولیز، لکوپنی، ترومبوسیتوپنی.
متابولیک: هایپرگلیسمی.
عضلانی – اسکلتی: درد مفاصل، درد عضلانی.
تنفسی: تنگی نفس، سکسکه، ادم ریوی.
پوست: خارش، راش، کهیر.
سایر عوارض: آنافیلاکسی، لرز، عفونت، لنفادنوپاتی، تعریق شبانه، بیماری سرم.
تداخل دارویی:
تداخل دارویی مصرف ATG همراه با دیگر داروهای سرکوبگر ایمنی (آزاتیوپرین و کورتیکواستروئیدها) و رادیاسیون ممکن است باعث تشدید اثرات آن شود که هر چند دارای اثر درمانی است، اما ممکن است بیمار را مستعد عفونت نموده و احتمالاً باعث افزایش خطر بروز لنفوم یا سایر اختلالات لنفوپرولیفراتیو می‌شود. بیمار باید به دقت پایش شود.
مکانیسم اثر:
اثر سرکوب کننده ایمنی: مکانیسم واقعی اثر ATG مشخص نشده است و ممکن است شامل حذف لنفوسیت‌های T فعال شده بر ضد آنتی‌ژن‌ها و یا تغییر در عملکرد این سلولها باشد. اثر ATG بر سلولهای T متغیر و پیچیده است. اینکه آیا اثرات ATG با واسطه رده خاصی از سلولهای T اعمال می‌شود یا نه هنوز مشخص نشده است.
فارماکوکینتیک:
جذب: دارو از راه وریدی تجویز می‌شود. شروع اثر دارو سریع بوده و طی 5 روز به حداکثر می‌رسد.
پخش: مشخص نشده است. ATG احتمالاً به میزان ناچیزی در بافتهای لنفاوی (مثل طحال و گره‌های لنفاوی) توزیع می‌شود. اطلاعی در مورد توزیع جفتی ATG در دست نیست؛ هر چند، احتمالاً مقداری از جفت عبور می‌کند، زیرا سایر ایمونوگلوبولین‌ها عبور جفتی دارند. تقریباً همه عبور جفتی ایمونوگلوبولین‌ها در طول 4 هفته آخر بارداری اتفاق می‌افتد.
دفع: متوسط نیمه‌عمر پلاسمایی IgG اسبی حدود 6 روز می‌باشد (5/1 تا 13 روز). حدود 1% یک دوز ATG به صورت IgG تغییر نیافته از ادرار دفع می‌شود. بر اساس یک گزارش، سطح متوسط ادراری IgG اسبی پس از تجویز 21 دوز فرآورده طی 28 روز، حدود mcg/ml 4 بوده است.
اشکال دارویی:
Injection : 20 mg/ml,5ml, 50 mg/ml, 5ml
Injection, Powder, Lyophilized : 25 mg
