دوست و دشمن مینای دندان
استفاده از خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های اسیدی موجب فرسایش مینای دندان می‌شود.
فرسایش دندان به معنی تحلیل مینای دندان به وسیله اسیدهای موجود در محیط دهان است. این فرآیند شیمیایی موجب افزایش آسیب پذیری دندان‌ها می‌شود.
دندان پزشکان معتقدند که نوشیدنی‌های اسیدی از جمله نوشابه های گازدار، نوشیدنی‌های ورزشی، نوشابه های انرژی زا، آب میوه های صنعتی و همچنین مواد غذایی ترش حاوی مقادیر بالایی اسید هستند که مینای دندان را از بین برده و دندان را در معرض آسیب‌های جدی قرار می‌دهند.
عادات غذایی غلط از جمله استفاده بی رویه از نوشابه های گازدار به خصوص در میان کودکان و نوجوانان رو به افزایش است و این مسئله علاوه بر افزایش آمار ابتلا به چاقی و دیابت، سلامت دهان و دندان‌ها را نیز با خطرات بسیاری روبرو می‌سازد.
نوشابه های گازدار حاوی مقادیر بالایی اسید فسفریک هستند که موجب خوردگی و فرسایش شیمیایی مینای دندان می‌شود. از طرف دیگر قند موجود در این نوشابه ها و همچنین آب میوه های صنعتی نیز موجب تولید اسید در محیط دهان شده و مینای دندان را در معرض آسیب قرار می‌دهد.
حضور اجزای پنیر در دهان سبب می‌شود تا از عمل باکتری‌های موجود در دهان که با تخمیر شکر موجود در شیرینی و میوه، به مینای دندان حمله‌ور می‌شوند، جلوگیری شود
عوامل دیگری همچون بیماری رفلاکس (بازگشت محتویات و اسید معده به مری و حتی دهان)، استفراغ مکرر (تماس اسید معده با دندان‌ها) و کمبود فلوراید (موثر در استحکام مینای دندان) نیز در فرسایش مینای دندان دخیل هستند.
برای پیشگیری از فرسایش دندان‌ها توصیه می‌شود نیم تا یک ساعت پس از مصرف خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های اسیدی دندان‌هایتان را مسواک بزنید و یا حداقل با آب بشویید. استفاده از مسواک بلافاصله پس از مصرف این نوشیدنی‌ها آسیب مینای دندان را تشدید می‌کند، زیرا مینای دندان تحت اثر اسید، نرم شده (حالتی که در اصطلاح کند شدن دندان‌ها نام دارد) و با تماس مسواک صدمات شدیدتری می‌بیند. برای تماس کمتر اسید با مینای دندان، هنگام مصرف نوشیدنی‌های اسیدی از نی استفاده کنید.
دوستان مینای دندان
جویدن آدامس‌های فاقد قند به دلیل افزایش ترشح بزاق به محافظت مینای دندان‌ها در مقابل ترکیبات اسیدی کمک می‌کند.
آب آشامیدنی حاوی فلوراید است. برای دریافت میزان کافی فلوراید می‌توانید از خمیر دندان‌ها و دهان‌شویه های حاوی این ماده نیز استفاده کنید.
پنیر از خورده شدن مینای دندان جلوگیری می‌کند. استفاده از پنیر همراه با شیرینی یا غذا و میوه، از خورده شدن مینای دندان به وسیله اسیدهای ناشی از تجزیه خوراکی‌ها جلوگیری می‌کند.
بیماری رفلاکس (بازگشت محتویات و اسید معده به مری و حتی دهان)، استفراغ مکرر (تماس اسید معده با دندان‌ها) و کمبود فلوراید (موثر در استحکام مینای دندان) نیز در فرسایش مینای دندان دخیل هستند
حضور اجزای پنیر در دهان سبب می‌شود تا از عمل باکتری‌های موجود در دهان که با تخمیر شکر موجود در شیرینی و میوه، به مینای دندان حمله‌ور می‌شوند، جلوگیری شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که مقدار شکری که شخص در روز مصرف می‌کند در تخریب دندان‌های وی عامل تعیین‌کننده به شمار نمی‌آید بلکه دفعات مصرف مواد شیرین در روز است که می‌تواند سرعت نابودی مینای دندان را افزایش دهد.
در مورد مصرف پنیر و شیرینی این دو نکته شایان توجه است که چون پنیر فسفر بدن را کاهش می‌دهد و می‌تواند بر کارکرد مغز تأثیر گذارد، مصرف اندکی گردو همراه با پنیر به منظور جبران فسفر از دست رفته مناسب است.
