موارد و مقدار مصرف:
دیکلوفناک به عنوان کاهنده درد، تحریک، تورم و خشکی مفصل در آرتریت، نقرس و سایر بیماری‌های روماتیسمی و نیز برای درمان دیگر موارد درد مثل سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، درد پس از جراحی و زایمان نیز استفاده می‌شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
در بیماران حساس به آسپیرین یا دیگر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، در بیماران‌دچار پورفیری کبدی نباید مصرف شود. آلرژی به شیر حول و حوش جراحی عروق کرونر در بیماران دچار اختلالات کلیوی، کبدی یا قلبی با احتیاط و با حداقل میزان ممکن به‌کار رود. در ضمن وضعیت عملکرد کلیه مرتبا کنترل گردد. در بیماران دچار زخم معده فعال ازمصرف آن خودداری شود. همچنین‌بیماران با سابقه زخم بهتر است از مصرف این دارو پرهیز نموده و در صورت بروزصدمات معدی – روده‌ای مصرف آن قطع‌گردد. این دارو در افراد پیر و همچنین افرادی‌که سابقه حمله آسم و حساسیتی دارند بااحتیاط مصرف شود. طی سال گذشته گزارشات متعددی ازفلج ناشی از تزریق دیکلوفناک در کودکان زیر سال به مرکز ثبت و بررسی‌عوارض جانبی داروها ارسال شده است.
عوارض جانبی:
عوارض گوارشی شامل تهوع، اسهال و خونریزی یا زخم معده ممکن است بروز نماید. واکنش‌های‌آلرژیک بویژه آنژیوادم، برونکواسپاسم و بثورات جلدی و نیز عوارضی نظیر سرگیجه، سردرد، اختلالات شنوایی مانند وزوز گوش و دفع خون از ادرار ممکن‌است ایجاد گردد.
هشدار:
یک نهاد ناظر بر مقررات بریتانیا توصیه کرده است کسانی دارای مشکلات قلبی هستند مصرف این دارو را متوقف کنند.به گفته ی این نهاد این دارو می تواند احتمال خطر حملات قلبی و سکته ی مغزی برخی از بیماران را افزایش دهد.این توصیه پس از بررسی خطرات ناشی از این دارو در اروپا ارائه شده است.آن ها از این دارو به عنوان دارویی مسکن برای سر درد،درد های کمر و آرتروز استفاده می کردند.این ناظر همچنین به افراد سیگاری،کسانی که دارای فشار خون بالا هستند،افراد دیابتی و هم چنین کسانی که کلسترول خونشان بالاست توصیه کرده است قبل از مصرف دیکلوفناک با پزشک خود مشورت کنند.هم چنین اضافه کرده است که استفاده از این دارو به جزء افرادی که در معرض خطرند می تواند به عنوان مسکنی قوی و مطمئن برای سایر افراد استفاده شود.
تداخل دارویی:
در مصرف هم‌زمان بامهارکننده‌های آنزیم تبدیل کننده‌آنژیوتانسین (ACE)، سبب مهار اثر ضدفشار خون این داروها گردیده، و احتمالاخطر نارسایی کلیوی و بالا رفتن پتاسیم خون راافزایش می‌دهد. مصرف داروهای ضدمیکروبی از دسته کینولون‌ها مثل سیپروفلوکساسین همراه‌دیکلوفناک خطر بروز تشنج را افزایش‌می‌دهند. خطر سمیت کلیوی در صورت‌مصرف هم‌زمان سیکلوسپورین ودیکلوفناک افزایش می‌یابد. دفع لیتیوم و نیز احتمالاً متوترکسات به‌وسیله این‌دارو کاهش یافته، سمیت آنها افزایش می‌یابد. عوارض گوارشی شامل تهوع، اسهال، و نیز گاهگاهی خونریزی یا زخم ممکن است بروز نماید.
مکانیسم اثر:
دیکلوفناک از مهارکننده‌های قوی آنزیم سیکلواکسیژناز است.آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندینها می‌شود. حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox-1 و Cox-2 .این دارو با مهار سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین ها و ترومبوکسان را کاهش می‌دهد و به این روش اثر ضد درد و التهاب خود را نشان می‌دهد.
اشکال دارویی:
قرص، آمپول، ژل و شیاف
