– یائسگی: تعریق شبانه زنان ممکن است به علت یائسگی یا علایم قبل از یائسگی باشد. با بروز علایم یائسگی میزان هورمون ها تغییر پیدا می کند. همچنین اختلال در عملکرد غده فوق کلیوی و تغییر میزان هورمون های آن باعث می شود که مردان، زنان جوان و کودکان نیز دچار تعریق شبانه شوند.
– برخی داروها: در بیشتر موارد تعریق شبانه عارضه جانبی مصرف برخی داروهاست. به عنوان مثال ؛ داروهای ضدافسردگی.
– سل: در گذشته، ابتلا به بیماری سل یکی از شایع ترین علت تعریق شبانه بود. این بیماری واگیردار اغلب ریه ها را عفونی و تعریق شبانه را تشدید می کند.
– آبسه: عفونت های باکتریایی مانند آبسه، کورک و لوزه سوم باعث تعریق می شود زیرا بدن تلاش می کند با منبع عفونت مقابله کند.
– ایدز: مبتلایان به ایدز یا اچ آی وی دچار تعریق شبانه شدید می شوند به گونه ای که تمامی لباس خواب، ملافه و پتو کاملا خیس می شود.
– داروی میگرن: داروی ساده ای مانند آسپرین یا استامینوفن که برای درمان سردرد از خفیف تا شدید مصرف می شود اغلب باعث تعریق شبانه و گرگرفتگی می شود.
– سرطان: تعریق در شب از علایم هشداردهنده و اولیه برخی از انواع سرطان است که شایع ترین آن لنفوماست. این تعریق در شب اغلب با تب و کاهش وزن شدید همراه است.
– ناراحتی های عصبی: ناراحتی های شایع عصبی مانند سکته و بیماری پارکینسون می تواند باعث تعریق شود. آسیب دیدگی اعصاب علایمی را به غدد تولید عرق ارسال می کند، در نتیجه این غدد شروع به کار بیش از حد می کند و باعث تعریق شبانه می شود.
– هیپوگلیسیمیا: این ناراحتی باعث افت گلوکز خون می شود و فرد قبل و بعد از تشخیص ناراحتی، دچار تعریق شبانه می شود. بسیاری از داروهایی که از آن برای درمان هیپوگلیسیمیا استفاده می شود، می تواند عارضه جانبی داشته باشد که یکی از آن تعریق شبانه است.
