موارد و مقدار مصرف :
پروکاربازین در درمان بیماری هوچکین و لنفوم های غیرهوچکینی و تومورهای مغزی و کارسینوم های با منشاء نایژه ای ،ملانوم بدخیم ،میلوم مولتیپل و پلی سیتمی ورا نیز مصرف می شود.
عوارض جانبی :
کم خونی ،تحریک CNS،تضعیف سیستم ایمنی ،عفونت ،کاهش پلاکت های خون ،کم خونی همولیتیک ،وقفه در قاعدگی و پنومونی از عوارض جانبی شایع پروکاربازین هستند.
تداخل دارویی :
پروکاربازین با داروهای زیر ایجاد تداخل می کند:داروهای آنتی کلینرژیک ،آنتی هیستامین ها،ضدافسردگی های سه حلقه ای ،داروهای ضددیابت خوراکی یا انسولین ،کافیین ،کاربامازپین ،مهارکننده های MAO،داروهای مضعف CNS،دکسترومتورفان ،دوکساپرام ،فلوکستین ،گوانتیدین ،لوودوپا،مپریدین و ترکیبات مشابه ،متیل دوپاومتیل فنیدات
مکانیسم اثر :
این دارو درچرخه سلولی به طور اختصاصی و در فاز S تقسیم سلولی عمل می کند و به نظر می رسد که ساخت DNA،RNA و پروتیین را مهار می کند.
فارماکوکینتیک :
این دارو تقریبا به طور کامل از مجرای گوارشی جذب می شود از سدخونی مغزی عبور می کند.متابولیسم آن کبدی است و به متابولیت های فعال تبدیل می شود.دفع این دارو از راه کلیه (به میزان 70درصد) و ریه صورت می گیرد.
اشکال دارویی :
Capsule:50mg
