موارد و مقدار مصرف:
کینین در درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم مقاوم به کلروکین یا در صورتی که ارگانیسم عامل، نامشخص باشد یا آنکه گونه های مختلف پلاسمودیوم در بروز بیماری دخالت داشته باشند، مصرف می شود. این دارو همچنین در پیشگیری یا درمان گرفتگی شبانه عضلات پا (ناشی از آرتریت، دیابت، واریس، ترومبوفلبیت، و آترواسکلروز) مصرف می شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
این دارو در صورت ابتلای بیمار به هموگلوبینوری و نوریت چشمی نباید مصرف شود.
عوارض جانبی:
علایم سینکونیسم شامل وزوز گوش، سردرد، پوست داغ و برافروخته، تهوع، درد شکم، بثورات جلدی، اختلالات بینایی (از جمله کوری موقت) و اغتشاش شعور با مصرف این دارو گزارش شده است.
هشدار:
این دارو در صورت ابتلای بیمار به هموگلوبینوری و نوریت چشمی نباید مصرف شود.
تداخل دارویی:
خطر بروز آریتمی بطنی در صورت مصرف همزمان ترفنادین با این دارو افزایش می یابد. غلظت پلاسمایی دیگوکسین توسط کینین افزایش می یابد. سایمتیدین متابولیسم کینین را مهار میکند و غلظت پلاسمایی دارو را افزایش می دهد.
مکانیسم اثر:
به نظر می رسد این دارو در وزیکولهای اسید انگل مالاریا تجمع می یابد و با تغییر pH داخل سلولی موجب مرگ تک یاخته می شود.
نکات قابل توصیه به بیمار:
1- برای کاهش تحریک گوارشی ناشی از دارو بهتر است آن را با غذا یا بعد از آن مصرف کرد.
2- این دارو بیش از مقدار تجویز شده نباید مصرف شود.
3- دوره درمان با این دارو باید کامل شود.
4- در صورت بروز تاری دید یا هر گونه اختلال بینایی باید احتیاط شود.
فارماکوکینتیک:
جذب این دارو از راه خوراکی سریع و نسبت کامل است. بیش از80 درصد دارو در کبد متابولیزه می شود. غلظت سرمی دارو 3/2-5/9 ساعت پس از مصرف به اوج خود می رسد. نیمه عمر دارو حدود 11-18 ساعت است. دفع دارو عمدتا کلیوی است و با اسیدی کردن ادرار دفع آن نیز افزایش می یابد.
اشکال دارویی:
Injection:250 mg/ml
Tablet (as HCl):100 mg, 250 mg
