موارد و مقدار مصرف:
دیابت ملیتوس نوع II
بزرگسالان: 80 – 40 میلی گرم خوراکی روزانه قبل از صبحانه حداکثر دوز دارو 320 میلی گرم در روز می باشد. در بیماران سالمند دارو با دوز 40 میلی‌گرم خوراکی روزانه شروع می شود. دوزهای بیشتر از 160 میلی گرم، در دو دوز منقسم باید تجویز شود.
مکانیسم اثر
این دارو با افزایش آزاد سازی انسولین از سلولهای بتای پانکراس باعث کاهش قند خون می گردد.
موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
گلوکوکورتیکوئیدها و ریفامپین باعث کاهش اثر بخشی دارو می شوند.
آندروژن‌ها (تستوسترون) کلرامفینکل، سولفونامیدها، مهار کننده‌های MAO سالیسیلات ها، کلوفیبرات و داروهای ضد انعقاد خوراکی باعث افزایش تأثیر دارو و هایپوگلیسمی می شوند.
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: ضعف، سرگیجه.
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، یبوست.
کبد: یرقان کلستاتیک.
خون: لکوپنی، ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز، آنمی خفیف.
پوست: بثورات ماکولوپاپولار، کهیر، اریتم، خارش.
سایر عوارض: هایپوگلایسمی، هیپوناتری.
مسمومیت و درمان
مصرف بیش از حد دارو باعث کاهش قند خون شده که با علائمی چون تهوع، استفراغ، درد در ناحیه بالای معده، احساس مورمور شدن لب‌ها و زبان، تعریق، تاکیکاردی، احساس گرسنگی، لتارژی، خمیازه کشیدن، عصبانیت و در نهایت تشنج، استوپور، اغما و مرگ تظاهر می یابد. در موارد خفیف کاهش قند خون، می توان با گلوکز خوراکی و تنظیم دوز دارو یا زمان مصرف غذا بیمار را کنترل نمود. در موارد شدید، بیمار حداقل 48 – 24 ساعت باید تحت نظر بوده و تجویز ذغال فعال ، استفاده از دکستروز 50% و بدنبال آن دکستروز 10% به منظور رساندن قند بیمار به mg/dl 100 توصیه می شود.
مکانیسم اثر:
فارماکوکینتیک
جذب: به خوبی از دستگاه گوارش جذب می گردد.
پخش: بطور گسترده‌ای به پروتئین‌های پلاسما متصل می گردد.
متابولیسم: متابولیت‌های گلی کلازید فعالیت کاهنده قند خون ندارند.
دفع: متابولیت‌های دارو و مقادیر اندکی از داروی تغییر نیافته از راه ادرار دفع می شوند. نیمه عمر دارو 12 – 10 ساعت است.
اشکال دارویی:
Tablet : 80mg
Tablet, Extended Release: 30mg
مصرف در سالمندان: دوز دارو در سالمندان باید کاهش یابد.
مصرف در شیردهی: ترشح دارو در شیر مشخص نیست به دلیل احتمال بروز کاهش قند خون در زمان شیردهی مصرف این دارو توصیه نمی شود.
