موارد و مقدار مصرف:
درمان خونریزی حاد در بیماران با کمبود ارثی فیبرینوژن (آفیبرینوژنمی و هیپوفیبرینوژنمی)
دوز دارو و فواصل مصرف برحسب میزان خونریزی، داده‌های آزمایشگاهی و شرایط بالینی بیمار متفاوت است.
دوز دارو برای هر بیمار برحسب نوع خونریزی، سطح مطلوب فیبرینوژن و سطح اندازه‌گیری شده و وزن بیمار محاسبه می‌شود.
سطح مطلوب (mg/dl) ـ سطح اندازه‌گیری شده (mg/dl)
(mg/dl/mg/kg 7/1)
در صورتی که سطح فیبرینوژن مشخص نیست، دوز پیشنهادی mg/kg 70 است که به صورت وریدی تجویز می‌شود.
مانیتورینگ سطح فیبرینوژن ضمن درمان توصیه می‌شود. سطح مطلوب فیبرینوژن mg/dl 100 می‌باشد. سطح نرمال فیبرینوژن mg/dl 450-200 است.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: در بیمارانی با سابقه حساسیت شدید (آنافیلاکسی) به این فرآورده منع مصرف دارد.
موارد احتیاط: در صورت بروز واکنش‌های آلرژیک به دنبال مصرف، بلافاصله تجویز دارو قطع شود.
بیماران با کمبود ارثی فیبرینوژن در معرض خطر ترومبوز قرار دارند، به دنبال تجویز فرآورده نیز احتمال واکنش‌های ترومبوتیک وجود دارد.
از آنجا که این فرآورده از پلاسمای انسانی به دست می‌آید، احتمال انتقال برخی بیماریهای عفونی ضمن تجویز آن وجود دارد.
ملاحظات اختصاصی:
1- ویال محتوی فرآورده، توسط 50 میلی‌لیتر آب‌استریل جهت تزریق رقیق شود. جهت حل شدن فرآورده، ویال بین دو دست چرخانده شده و از تکان دادن آن پرهیز کنید. محلول رقیق شده باید شفاف باشد.
2- محلول رقیق شده به‌مدت 24 ساعت در دمای 25-20 درجه سانتی‌گراد پایدار است.
3- دارو به آهستگی با سرعت حداکثر ml/min 5 به صورت وریدی تجویز شود.
4- ویال رقیق نشده فرآورده، در دمای 25-20 درجه سانتی‌گراد به مدت 30 ماه قابل نگهداری است. از منجمد شدن ویال جلوگیری کرده و آن را دور از نور نگهداری کنید.
مصرف در سالمندان: مطالعات کافی در این گروه سنی صورت نگرفته است. لذا ایمنی و اثربخشی فرآورده مشخص نیست.
مصرف در کودکان: این فرآورده در کودکان کوچکتر از 16 سال مطالعه شده است. در این گروه سنی دارو نیمه عمر کوتاه تر و کلیرنس سریعتری دارد.
مصرف در شیردهی: در دوران شیردهی هیچگونه مطالعه‌ای با این فرآورده صورت نگرفته است.
مصرف در بارداری: مطالعات حیوانی با این فرآورده صورت نگرفته است، لذا تأثیر آن بر روی جنین یا طی دوران حاملگی مشخص نیست، تنها در موارد ضروری از این فرآورده استفاده شود.
تداخل دارویی:
تا به حال موردی گزارش نشده است.
مکانیسم اثر:
فیبرینوژن (فاکتوریک) انعقاد خون، گلیکوپروتئین محلول در پلاسما با وزن مولکولی حدود KD 340 می‌باشد. این مولکول دیمر بوده و از سه جفت زنجیره پلی‌پپتیدی تشکیل شده است. فیبرینوژن سوبسترای فیزیولوژیکی ترومبین، فاکتور XIIIa و پلاسمین می‌باشد.
ضمن پروسه انعقاد، ترومبین با شکستن زیر واحدباعث آزاد شدن فیبرینوپپتید A و B به ترتیب می‌شود. FPA بلافاصله جدا شده و باقیمانده مونومر محلول فیبرین (فیبرین I) است. جدا شدن آهسته FPB منجر به تشکیل فیبرین II شده که قابلیت پلیمرزاسیون را دارد. فیبرین در حضور یونهای کلسیم و فاکتور XIIIa پایدار می‌شود. فاکتور XIIIa باعث تشکیل شبکه متقاطعی از فیبرین می‌شود که الاستیک بوده و به فیبرینولیز مقاوم است.
فارماکوکینتیک:
پخش: حجم توزیع دارو برابر ml/kg 5/7 7/52 می‌باشد.
دفع: کلیرنس فرآورده برابر ml/kg/hr 6/0 و نیمه عمر آن بین 117-55 ساعت می‌باشد.
اشکال دارویی:
Injection, Powder: 1g
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: فاکتور انعقادی.
طبقه‌بندی درمانی: درمان اختلالات انعقادی.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نام‌های تجاری: Haemocomplettan P
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: تب، سردرد.
قلبی ـ عروقی: سکتة قلبی، آمبولی ریوی، ترومبوز وریدی عمقی، ترومبوز شریانی.
سایر عوارض: آنافیلاکسی، تنگی نفس، راش، تب و سردرد، تهوع، استفراغ.
