زندگی مشترک میتواند نقشی مهم در حفظ سلامت افراد داشته باشد و به کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ کمک کند. یعنی ازدواج و داشتن یک شریک زندگی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به دیابت کمک کند.
یکی از جنبه های پیری سالم، زندگی مشترک است که ممکن است از آن چشمپوشی شود.
وقتی نوبت به کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 میرسد، توصیههایی که حول رژیم غذایی و ورزش می چرخد، کم نیست.
محققان میگویند زندگی با یک فرد مهم و داشتن زندگی مشترک میتواند به کاهش سطح قند خون کمک کند و به نوبه خود خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در افراد کاهش دهد.
در مطالعهای که امروز در ژورنال BMJ Open Diabetes Research & Care منتشر شد، محققان میگویند افرادی که با همسر یا فرد دیگری زندگی میکنند و زندگی مشترک دارند، در درازمدت سالم خواهند بود.
محققان لوکزامبورگ و کانادا با تجزیه و تحلیل دادههای تقریباً یک دهه، دریافتند افرادی که همسر دارند بیشتر احتمال دارد سطح دیابت نوع دو پایینتری را حفظ کنند – صرفنظر از اینکه چقدر با همسرشان خوب کنار میآیند.

بر اساس مطالعات قبلی است که مزایای زندگی مشترک و جنبه های منفی انزوای اجتماعی را نشان میدهد.
روز جهانی دیابت بزرگترین کمپین آگاهیرسانی جهانی در مورد بیماری دیابت است که مخاطب آن بیش از ۱ میلیارد نفر در ۱۶۰ کشور دنیاست.
این رویداد هر سال در ۱۴ نوامبر بر اساس زادروز فردریک بانتینگ، کسی که انسولین را به همراه چارلز بست در سال ۱۹۲۲ اختراع کرد، تعیین شد.
تحقیقات در مورد این که شریک زندگی و داشتن زندگی مشترک می تواند به دیابت کمک کند
محققان، ۳۳۳۵ بزرگسال را بدون دیابت نوع دو در سنین ۵۰ تا ۸۹ سال ، از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۳ را مورد ببرسی قرار دادند.
تحقیقات و داده ها نشان دادند افرادی که همسر یا شریک زندگی مشترک دارند سطح قند خون سالم تری نسبت به افرادی که تنها زندگی میکنند دارند.
دکتر کاترین فورد گفت: که تغییر در وضعیت تأهل بهطور قابل توجهی با تغییر در سطح متوسط قند خون مرتبط است. بهنظر میرسد ازدواجهایی که به جدایی منجر شدند، میانگین سطح قند خون آنها پس از کنترل تعدادی از عوامل بدتر بود.
علاوه بر این، بهنظر نمیرسد که سطح اختلاف در وضعیت زندگی مشترک هیچ تأثیری بر سطح قند خون یا دیابت نوع دو نداشته باشد. لازمه یک رابطه تیره تنها زندگی با یک شریک، برای نشان دادن نتایج مثبت کافی است.
غیرمنتظره بود که فشار و حمایت همسر بر سطح متوسط دیابت نوع دو تأثیر نداشته باشد. “ممکن است حمایت و فشار همسر برای کسانی که نیاز به مدیریت فعال تشخیص دیابت دارند، اهمیت بیشتری داشته باشد.”
وی همچنین قصد دارد برای درک بیشتر این ارتباطات، در مورد روابط زناشویی و رفتارهای بهداشتی در میان افراد مسن تحقیق کند.