حالا که دوباره فصل بهار شده و تابستان نزدیک است، همه‌ی ما می‌خواهیم به سراغ تمرین و ورزش برویم. خیلی از افراد تمریناتی شروع می‌کنند که یا بدنشان آماده‌ی آن تمرین نیست و یا روش صحیح آن را فراموش کرده‌اند.
مثلا به جای اینکه روی تردمیل بدوند، به خیابان‌ها می‌روند. وزنه‌ای را بلند می‌کنند که بدنشان آماده‌ی آن نیست. زمانی که اینجور تمرین می‌کنید، بدنتان به تمرین پاسخ منفی می‌دهد. در نتیجه ممکن است دچار آسیب‌هایی نه چندان سخت ولی قابل پیش‌بینی شوید.
بدترین کابوس بدنسازها
اگر شما عاشق باشگاه‌های بدنسازی هستید، خیال نکنید چون در محیط حرفه‌ای هستید، آسیب دیدگی سراغتان نمی‌آید. یکی از آسیب‌های رایج، شاید هم رایج‌ترین آنها، آسیب ناشی از بلند کردن وزنه است که می‌تواند باعث کشیدگی عضلات شود. درواقع کشیدگی عضلات، کشیدگی ناشی از بافت‌ها یا تاندون‌های متصل به عضله در اثر کار کشیدن زیاد از یک عضله یا کشش بیش از حد آن است.
همه ما تا به حال دچار کشیدگی عضلات شده‌ایم، از علایم آن می‌توان به سفت شدن عضله و درد در بعضی مناطق که گاهی با کوفتگی و کبودی همراه است اشاره کرد. معمولاً کشیدگی عضلات را می‌توان با استراحت، کمپرس یخ (۲۰ دقیقه روزانه)، باند پیچی برای جلوگیری از کشیدگی بیشتر و بالا نگه‌داشتن ناحیه آسیب دیده برای جلوگیری از خون‌مرده شدن، درمان کرد.
کشیدگی عضله گاهی می‌تواند شما را چند روز از تمرین دور نگاه‌دارد. اگر درد، ورم، و یا دیگر علائم برای مدت طولانی باقی بمانند، ممکن است ناشی از پارگی جزئی یا کلی بافت عضلات و یا آسیب‌های جدی دیگر باشد.
راه‌های عمومی برای جلوگیری از آسیب دیدگی
ورزشکاران حرفه‌ای و آماتور، همگی می‌توانند با رعایت نکاتی ساده، از آسیب دیدن حین تمرین پیشگیری کنند. اولین و مهمترین نکته، داشتن ابزار و لوازم مناسب و استاندارد، مانند کفش‌های مناسب، کمربند بدنسازی و… است که می‌تواند به طور چشم‌گیری از بسیاری آسیب‌ها جلوگیری کند.
نکته دوم، تکنیک و فرم صحیح تمرین کردن (طرز صحیح دویدن، بلند کردن وزنه یا حتی حرکت دادن چوب گلف یا راکت تنیس) است. کنار هم گذاشتن تمام این نکات، می‌تواند آسیب دیدگی را به طور چشم‌گیری کاهش داده و از هدر رفتن وقتتان به خاطر آسیب دیدگی جلوگیری کند.
بدترین کابوس دونده‌ها
شما ممکن است یک دونده‌ی آماتور یا یک دونده‌ی حرفه‌ای باشید، به آسیب ممکن است بدنتان آسیب ببیند. یکی از آسیب‌هایی که دونده‌ها همیشه از آن شکایت دارند، پیچ خوردن ساق پا ست. درد ناشی از پیچ‌خوردگی معمولاً بین ناحیه مچ پا تا زانو ایجاد می‌شود.
اگر بعد از این عارضه، کشش و فشار مستمر بر روی پا ادامه داشته باشد، می‌تواند به بافت‌های عضلات متصل به استخوان درشت نی (استخوان بزرگ ساق پا) آسیب بزند. اگر به‌موقع به پیچ خوردگی پایتان رسیدگی نکنید، ممکن است باعث بروز آسیب‌های جدی‌تری مانند شکستگی، پارگی عضلات و دیگر آسیب‌های استخوانی و عضلانی نیز بشود.
یکی از رایج‌ترین روش‌های پیشگیری از این آسیب‌ها، تغییر محیط و زمینی ست که بر روی آن می‌دوید (از دویدن بر روی آسفالت، سیمان و دیگر سطوح سخت خودداری کنید) و مطمئن شوید کفش مناسبی برای دویدن انتخاب کرده‌اید. می‌توانید کفش‌هایی که لایه‌های اضافه برای خنثی کردن فشار وارده به پا را دارند استفاده کنید.
به هرحال اگر پایتان پیچید، یکی از راه‌های درمان آن استراحت و گذاشتن یخ روی ناحیه آسیب دیده است. می‌توانید به مدت ۲۰ دقیقه یخ را بر روی ناحیه‌ی آسیب دیده قرار دهید. اگر درد آن بیشتر شد، بهتر است به یک متخصص مراجعه کنید، زیرا شاید ممکن باشد درمان جدی‌تری مانند کورتون، فیزیوتراپی و… نیاز داشته باشید.
