موارد و مقدار مصرف:
الف) درمان علائم بینی و perennial رینیت فصلی آلرژیک و غیرآلرژیک.
بزرگسالان: 2 پاف در هر سوراخ بینی یک بار در روز یا اپاف دوبار در روز. دوز نگهدارنده یک باف در هر سوراخ بینی یک بار در روز است. برای تسکین علائم فصلی میتوان از 2 پاف در هر سوراخ بینی روزانه در مواقع لزوم نیز استفاده کرد.
کودکان 4 سال یا بزرگتر: در روز، در هر یک از سوراخ های بینی یک بار اسپری میشود؛ در صورت بروز علائم شدید میتواند به دو بار اسپری در هر یک از سوراخهای بینی افزایش یابد. مقدار مصرف را میتوان برحسب پاسخ بیمار مجدداً به یک اسپری کاهش داد.
ب) درمان نگهدارنده در آسم بهعنوان درمان پیشگیری کننده.
بزرگسالان و کودکان 12 سال و بزرگتر: برای بیمارانی که قبلاً از یک درمان برونکودیلاتور استفاده کردهاند، mcg 88 دوبار در روز استنشاق شود (بیشترین میزان قابل مصرف در روز mcg 440 دو بار در روز است). برای بیمارانی که قبلاً از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی استفاده کردهاند mcg 220-88 دوبار در روز استنشاق شود (بیشترین میزان قابل مصرف در روز mcg 440 دو بار در روز است).
برای بیمارانی که قبلاً از کورتیکواستروئیدهای خوراکی استفاده کردهاند، mcg 440 دوبار در روز استنشاق شود (بیشترین میزان قابل مصرف در روز mcg 880 دو بار در روز است).
کودکان 11-4 سال: mcg 50 دو بار در روز استنشاق شود (تمام بیماران)، بیشترین میزان قابل مصرف در روز mcg 100 دو بار در روز است.
مکانیسم اثر:
اثر ضد التهابی: فلوتیکازون ساخت پروتئینهای لازم برای کاهش التهاب را تحریک میکند.
تداخل دارویی:
کتوکونازول میتواند سطح فلوتیکازون را افزایش دهد. در مصرف همزمان کتوکونازول به مدت طولانی (و یا سایر مهارکنندههای CYP3A4) احتیاط شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
گزارشی وجود ندارد.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: گیجی، عصبانیت، تب.
ادراری – تناسلی: قاعدگی دردناک.
عضلانی – اسکلتی: درد مفاصل، درد دستها و پاها، شبیه رگ به رگ شدن یا کشیدگی.
تنفسی: بر ونشیت، احتقان سینه.
متابولیک: گلوکوزوری، هیپرگلیسمی.
سایر عوارض: سرکوب محور هیپوتالاموس ـ هیپوفیز ـ آدرنال، سندرم کوشینگ.
مسمومیت و درمان
گزارشی وجود ندارد.
فارماکوکینتیک:
جذب: تا حدی جذب سیستمیک میشود.
پخش: دارو حلالیت در چربی بالایی دارد و به پروتئینهای بافتی متصل میگردد.
متابولیسم: توسط کبد متابولیزه میشود.
دفع: کمتر از پنج درصد بهعنوان متابولیت از راه ادرار، و بقیه به صورت داروی اصلی و متابولیت از راه مدفوع دفع میشوند.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو یا اجزای آن، درمان اولیه حملات آسمی مداوم یا در موارد حاد آسم (که به اقدامات گستردهتر نیاز است). در بیمارانی که ضایعات عفونتهای ویروسی، قارچی، هرپسی و یا سلی دارند منع مصرف دارد.
موارد احتیاط :
الف) تغییر رژیم درمانی کورتیکواستروئید سیستمیک به استشنشاقی (در این موارد مرگ رخ داده ست). در موارد استرس یا حملات آسمی شدید.
ب) بیمارانی که مصرف کورتیکواستروئید سیستمیک را قطع کردهاند باید بلافاصله مصرف مقادیر زیاد کورتیکواستروئید خوراکی را شروع کنند و با پزشک معالج خود برای یاری بیشتر تماس بگیرند.
اشکال دارویی:
Inhaler: 50, 125, 250 mcg/dose
اطلاعات دیگر:
طبقهبندی فارماکولوژیک: کورتیکواستروئید.
طبقهبندی درمانی: ضد التهاب استنشاقی.
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده C
نامهای تجاری: Flixonase, Flixotide Evohale
ملاحظات اختصاصی:
1- طی قطع مصرف کورتیکواستروئید خوراکی، بعضی از بیماران با وجود حفظ یا بهبود عملکرد تنفسی ممکن است علائم قطع مصرف کورتیکواستروید سیستمیک، مانند درد مفصلی یا عضلانی – اسکلتی، کسالت، و افسردگی از خود نشان دهند.
2- به دلیل احتمال جذب سیستمیک استروئیدهای استنشاقی، بیماران تحت درمان با این داروها از نظر بروز اثرات سیستمیک کورتیکواستروئید به دقت پیگیری شوند. طی دورههای استرس یا بعد از اعمال جراحی بیمار از نظر بیکفایتی غده فوق کلیوی مراقبت ویژه شود.
3- استنشاق این دارو برای رفع اسپایم حاد نایژهای مورد ندارد.
نکات قابل توصیه به بیمار:
1- بعد از استنشاق دارو دهان را آب بکشید.
2- به هنگام استفاده از استروئیدهای استنشاقی با بیماران دچار آبله مرغان یا سرخک تماس نگیرید و در صورت تماس بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.
مصرف در کودکان
1- بیضرری و اثربخشی مصرف اسپری داخل بینی این دارو در کودکان کوچکتر از 12 سال ثابت نشده است. مصرف دارو در این بیماران توصیه نمیشود.
2- در کودکان یا نوجوانان (که برای درمان بیماری مزمنی مانند آسم یا کنترل ناکافی آن کورتیکواستروئید مصرف کنند، ممکن است سرعت ر شد کاهش یابد. منافع دارو در مقابل احتمال کاهش رشد در این بیماران ارزیابی شود).
مصرف در شیردهی: در دوران شیردهی باید با احتیاط تجویز شود، زیرا میزان جذب دارو و در نتیجه اثرات سیستمیک آن بر روی شیرخوار مشخص نیست.