فیبروز کیستی، بیماری ریوی کشنده

علائم این بیماری در کودک مبتلا عبارتند از:
عفونت های عود کننده ریه همراه با سرفه و ناراحتی های تنفسی

این بیماری به تعدادی از غده های بدن آسیب می رساند، مخصوصاً غده هایی که در پوشش داخلی لوله های برونشی در ریه قرار دارند.
در این حالت، غده های برونشی به جای تولید مخاط رقیق طبیعی، خلط غلیظ و لزجی تولید می کنند که منجر به بسته شدن مجاری عبور هوا می شود و در نهایت عفونت های ریوی را بوجود می آورد و وقتی که بخش های کوچکی از ریه ها فرسوده شوند، خطر ذات الریه را به همراه دارد. 
ذات الریه و عفونت های عود کننده ریه در مبتلایان به فیبروز کیستی شایع است.
در روده های کودک مبتلا به فیبروز کیستی، لوزالمعده نمی تواند برخی آنزیم های حیاتی را تولید کند. این آنزیم ها به عمل هضم کمک کرده و غذا را شکسته و تجزیه می کنند تا بدن بتواند آنها را آسان‌تر جذب کند. 
فقدان این آنزیم های هضم کننده، بدان معناست که غذا به درستی جذب نمی شود و موجب اسهال و مدفوع بدبو می گردد. 

چه کار می توان کرد؟
فیبروز کیستی راه علاج ندارد، اما تشخیص اولیه و به موقع بیماری، شانس آسیب زدن دائمی به ریه را کمتر می کند. 
اگر چه آزمایشهای ساده ای روی خون و مدفوع نوزادان می توان انجام داد، اما آزمایش قطعی برای فیبروز کیستی، تست عرق می باشد، زیرا میزان نمک عرق در این بیماران بالا است. 
در مورد برادران و خواهران کودک مبتلا و در نوزادانی که دچار مراحل عود کننده ذات الریه هستند و دچار توقف رشد شده اند نیز این آزمایش انجام می گیرد. البته انجام این آزمایش تنها زمانی میسر است که سن بیمار به حدی رسیده باشد که تولید عرق کند (حدود سه ماهگی). 
کودک مبتلا به فیبروز کیستی باید رژیم مخصوص با ویتامین های لازم و آنزیم ها را داشته باشد.

چربی را باید کم کرد. 
فیزیوتراپی و تمرینات تنفسی را باید برای کندن و بیرون انداختن مخاط ها از ریه دنبال کرد. 
در معرض هوای مرطوب قرار گرفتن برای ریه های کودک مفید است و یک بخور سرد برای اطاق کودک می تواند به بهبودی وی کمک کند. 
عفونت های تنفسی را با آنتی بیوتیک ها درمان می کنند.