در مورد علت اوتیسم و علائم آن توضیحاتی ارائه می‌کنیم. با ما همراه باشید.
اوتیسم چه نوع بیماری است؟
اختلال طیف اوتیسم یا در خودماندگی (Autism spectrum disorder) یک وضعیت پییچیده و مادام العمر است که شامل مشکلات ارتباطی و رفتاری است. اختلال طیفی افراد را به روش‌ها و درجات متعدد در گیر می کند. معمولأ از ۲ یا ۳ سالگی ظاهر می‌شود.
افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند با ایجاد رابطه مشکل دارند. نمی توانند آنچه دیگران حس می کنند یا فکر می کنند را درک کنند. این باعث می‌شود که نتوانند منظور خود را با کلمات، حرکات، حالات چهره و لمس بیان کنند.
مهارت های آنها بطور نابرابر رشد می‌کند و در یادگیری مشکلاتی دارند. مثلاً شاید در برقراری ارتباط مشکل داشته باشند اما در هنر، موسیقی، ریاضیات یا مهارت‌هایی که به حافظه مرتبط اند بطور غیر معمول قوی باشند.
علائم و نشانه‌های اوتیسم:
این علائم معمولاً قبل از ۳ سالگی ظاهر می‌شوند و برخی دیگر از بدو تولد به آن دچار هستند.
- فاقد ارتباط چشمی
- علاقه کم یا بسیار شدید به برخی موضوعات خاص.
- تکرار مکرر یک رفتار مثل تکرار جمله یا کلمه، تکان خوردن به جلو و عقب، بی قراری با اشیاء مثل روشن و خاموش کردن کلید برق.
- واکنش و حساسیت شدید به صدا، بو، لمس و مناظری که برای دیگران عادی بنظر می‌رسند.
- نگاه نکردن و گوش نکردن به دیگران.
- عدم تمایل به در آغوش گرفتن.
- مشکلات در درک، صحبت، حرکات صورت و آهنگ صدا.
- عادت نکردن به روتین های روزانه.
- صحبت کردن با صدای آهنگین یا صاف یا روباتیک.
برخی از کودکان ممکن است تشنج داشته باشند اما این علائم از دوران نوجوانی شروع می‌شود.
دلایل اوتیسم:
علت ایجاد اوتیسم مشخص نیست. اما می‌تواند ناشی از مشکلات در بخش‌هایی از مغز باشد که ورودی حسی را تفسیر و زبان را پردازش می‌کند.
اوتیسم در پسر‌ها بیشتر از دختر‌ها شایع است. برای افراد با هر نژادی، قومیت یا پیشینه اجتماعی اتفاق می‌افتد. درآمد، سبک زندگی یا تحصیلات خانواده بر خطر ابتلا به این بیماری تأثیر ندارد اما عواملی وجود دارند مثل:
- کودکی با والدین مسن
- خانم‌های باردار که در معرض برخی دارو ها و مواد شیمیایی هستند مثل الکل یا ضد تشنج.
- شرایط متابولیک مادر مانند دیابت یا چاقی.
- و ارتباط اوتیسم با بیماری‌های فنیل کتونوری و سرخجه.
آیا اوتیسم ژنتیکی است؟
این بیماری در خانواده‌ها انتقال می‌یابد. ترکیب خاصی از ژن‌ها خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهند. تغییرات در هزاران ژن ممکن است به بیماری اوتیسم منجر شود. فاکتور‌های ژنتیکی می‌توانند خطر ابتلا را از ۴۰ تا ۸۰ درصد افزایش دهند.
خطر ابتلا به این بیماری به ترکیب ژن‌ها، محیط، سن والدین و هر گونه پیچیدگی در بارداری بستگی دارد.
یک جهش ژنی نادر یا مشکل کروموزومی احتمالاً علت ۲ تا ۴ درصد ابتلا به اوتیسم در کودکان مبتلا به اوتیسم است:
بسیاری از ژن‌هایی که در اوتیسم نقش دارند، با رشد مغز مرتبط اند. به همین دلیل است که نشانه‌های اوتیسم در ارتباط با ایجاد رابطه، عملکرد شناختی و اجتماعی شدن است.
واکسیناسیون:
واکسیناسیون باعث اوتیسم نمی‌شود و مطالعات نشان می‌دهند که هیچ ربطی بین این بیماری و واکسینه شدن وجود نداد.
آنها ثابت کرده‌اند که واکسینه شدن روشی امن است و موادی که در واکسن‌ها وجود دارند هیچ کدام عامل ایجاد بیماری اوتیسم نیستند.
اگر مبتلا به این بیماری هستید پس در تمام زندگی به آن مبتلا هستید. اما اگر درمان زود هنگام باشد، می‌تواند تفاوت بزرگی در رشد کودک به اوتیسم ایجاد کند.
اوتیسم و بهبود آن با حیوانات خانگی
فواید اصلی درمان این بیماری با حیوانات خانگی:
- باعث کاهش استرس و نگرانی می‌شود.
- می‌تواند مهارت‌های اجتماعی کودکانی که با حیوان خانگی خود آرامش دارند را تقویت کند.
- به پیشرفت گفتاری و رفتاری کمک می‌کند زمانی که کودک با حیوان خانگی خود صحبت می‌کند، بازی می کند و رابطه بر قرار می‌کند.
- آموزش کودکان در مورد همدردی و مراقبت از چیزی.
- تشویق به مستقل بودن زمانی که کودک احساس می‌کند می‌تواند با حیوان خانگی خود به‌تنهایی جایی برود.
- دادن احساس مسئولیت پذیری و غرور به کودکان ناتوان.
- ارائه روتین، ثبات و امنیت برای کودکانی که در محیط معمولی رشد می‌کنند.
- کمک به افزایش علائم یا پیشگیری از اوتیسم.
علت و عامل اوتیسم می‌تواند آلودگی هوا باشد، که خطر ابتلای کودک به اوتیسم را افزایش می دهد:
قرار گرفتن در معرض آلودگی خطر ابتلا به اوتیسم در کودکان را افزایش می‌دهد.
مطالعات اخیر نشان می‌دهند خطر ابتلا به اوتیسم با قرار گرفتن در معرض ۱۰ میگروگرم PM ۲.۵ (ذرات معلق) در هر متر مکعب تا ۶۴ درصد در کودکی و ۳۱ درصد در دوره‌های قبل از تولد افزایش می‌یابد. (خطر معمولأ در سه ماهه اول دوره جنینی.) (دانشگاه هاروارد)
روش‌های درمان:
نوع درمانی که کودک شما دریافت می‌کند بستگی به وضعیت و نیاز‌های خاص اوست. زیرا برخی علائم ضعیف و برخی شدید هستند. این درمان‌ها می‌توانند برای بهبود گفتار و رفتار و برخی دارو‌هایی که حالت‌های مربوط به اوتیسم را مدیریت می‌کنند، مفید باشند.
تحلیل رفتار کاربردی به کودک شما کمک می‌کند تا رفتار‌های مثبت خود را بیشتر کند. این رویکرد برای تقویت بسیاری از مهارت‌ها و برای انواع موقعیت‌ها تأثیر دارد از جمله:
- آموزش پاسخ محور
- درمان رفتار کلامی
- مداخله اولیه شدید رفتاری
- آموزش آزمایشی گسسته
البته درمان و داروی خاصی برای اوتیسم وجود ندارد اما برخی از داروها به علائم مرتبط با این بیماری، مثل افسردگی، تشنج، بی‌خوابی، مشکل در تمرکز کمک می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهند زمانی داروها مؤثر‌اند که با رفتار درمانی همراه باشند.
شناسایی علت اوتیسم، زمینه‌ساز پیشگیری مؤثر و بهبود کیفیت زندگی مبتلایان است.
متخصصان رژیم غذایی خاصی را برای کودکان با این اختلال اوتیسم پیشنهاد نمی‌کنند اما تغذیه مناسب اهمیت دارد. زیرا گاهی کودکان برخی از غذاها را نمی‌خورند یا والدین برخی از غذاها را با هدف درمان یک بیماری حذف می کنند.
