فارماکوکینتیک:
جذب: سریع جذب می شود، با این حال، بدلیل برداشت کبدی بالای دارو میزان داروی موجود در پلاسما به کمتر از 5 درصد دوز مصرفی می رسد.
جذب دارو در افراد متفاوت است.
پخش: داروی اصلی و متابولیتهای آن بیش از 95% به پروتئینهای پلاسما متصل می شوند.
متابولیسم: این دارو در پلاسما هیدرولیز شده و حداقل این دارو 3 متابولیت اصلی دارد.
دفع: مسیر اصلی دفع از طریق صفرا دفع می باشد.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
ممکن است سطوح CK , AST , ALT را افزایش دهد.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: سر درد، Asthenia.
دستگاه گوارش: درد شکمی، یبوست، اسهال، سوء هاضمه، نفخ، تهوع، استفراغ.
تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی. مسمومیت و درمان موارد مصرف بیش از حد کمی از دارو گزارش شده است و هیچ بیماری علامت خاصی نداشته بطوریکه بیماران بدون درمان بهبود یافتهاند. حداکثردوزمصرف شده 450 mg بوده است. تا زمانی که مشاهدات و مطالعات بیشتری انجام شود هیچ درمان خاصی برای مصرف بیش از حد دارو توصیه نمی شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: در بیماران حساس به دارو، خانمهای باردار و شیرده و خانمها در سنین باروری به جز مواردی که احتمال بارداری وجود ندارد، و در بیماران با بیماری فعال کبدی یا شرایطی که باعث افزایش مداوم و غیر قابل توجیه سطح ترانس آمیناز سرمی می شود، منع مصرف دارد.
موارد احتیاط : در بیماران با سابقه بیماری کبدی و نیز کسانی که الکل زیاد مصرف می کنند با احتیاط مصرف شود.
تداخل دارویی:
آمیودارون، وراپامیل: ممکن است باعث افزایش ریسک میوپاتی و رابدومیولیز شود. بیش از 20 mg در روز مصرف نشود.
سیکلوسپورین، فیبراتها، نیاسین: ممکن است باعث کاهش متابولیسم مهار کننده HMG – COA ردوکتاز شده و باعث افزایش ریسک میوپاتی و رابدومیولیز شوند. بیماران باید از نظر عوارض جانبی تحت نظر بود و هر گونه درد عضلانی غیر قابل توجیح گزارش شود. بیش از 10 mg سیمواستاتین در روز مصرف نشود.
دیلتیازم، ماکرولیدها (آزیترومایسین، کلاریترومایسین، اریترومایسین، تلیترومایسین)، مهار کنندههای پروتئاز HIV (آمپرناویر، آتازاناویر، ایندیناویر، لوپیناویر و ریتوناویر، نلفیناویر، ریتوناویر، ساکیناویر).
نفازودون: ممکن است ریسک میوپاتی و رابدومیولیز افزایش یابد. از مصرف همزمان با ماکرولیدها اجتناب شود و یا دارو درمانی را همزمان با ماکرولیها به تأخیر بیاندازید.
دیگوکسین: سیمواستاتین ممکن است باعث افزایش کمی در سطح دیگوکسین شود. سطح دیگوکسین را از شروع سیمواستاتین به دقت کنترل کنید.
فلوکونازول، ایتراکونازول، کتوکونازول: ممکن است باعث افزایش سطح پلاسمائی و عوارض جانبی سیمواستاتین شود. از این ترکیب پرهیز شود.
اگر نیاز به مصرف همزمان باشد، درمان با سیمواستاتین را به تأخیر بیاندازید.
داروهای هپاتوتوکسیک: ممکن است باعث افزایش ریسک سمیت کبدی شود. از مصرف همزمان پرهیز شود.
وارفارین: ممکن است باعث افزایش اثر ضد انعقادی شود. PT و INR در ابتدا و حین تنظیم دوز سیمواستاتین کنترل شود.
Red yeast rice: ممکن است باعث افزایش عوارض و سمیت دارو شود. زیرا گیاه دارای ترکیبات مشابه داروهای استاتین می باشد. از استفاده همزمان پرهیز شود.
آب گریپ فروت: باعث افزایش سطح دارو و ریسک عوارض جانبی شامل میوپاتی و رابدومیولیز می شود. با مایعاتی به جز گریپ فروت مصرف شود.
مصرف الکل: ممکن است باعث افزایش ریسک سمیت کبدی شود. به بیمار توصیه کنید از مصرف الکل اجتناب کند.
موارد و مقدار مصرف:
الف) کاهش ریسک مرگ و اتفاقات عروق کرونر در بیماران با ریسک بالا.
بالغین: در ابتدا 20 -40 mg خوراکی روزانه در عصر، که بر اساس تحمل و پاسخ بیمار به دارو هر چهار هفته تنظیم دوز می شود. حداکثر دوز 80 mg روزانه.
ب) کاهش سطوح کلسترول تام و LDL در بیماران با هایپرکلسترولمی.
هوموزیگوس فامیلی
بالغین: 40 mg عصر و یا 80 mg روزانه درسه دوز منقسم، 20 mg صبح، 20 mg بعد از ظهر، و 40 mg عصر.
پ) هایپرکلسترولمی هتروزیگوت فامیلی:
کودکان در سن 17 – 10 سال: 10 mg خوراکی یک بار در روز، عصرها حداکثر دوز 40 mg روزانه.
تنظیم دوز: در بیماران با نارسایی شدید کلیوی، با دوز 5 mg یک بار در روز به صورت خوراکی شروع می شود. در بیمارانی که سیکلوسپورین مصرف می کنند با دوز 5 mg خوراکی یک بار در روز شروع و بیش از 10 mg روزانه نباید مصرف شود. در بیمارانی که فیبراتها یا نیاسین را نیز دریافت می کنند، حداکثر دوز روزانه سیمواستاتین 10 mg خوراکی است. در بیمارانی که آمیودارون یا وراپامیل دریافت می کنند، حداکثر دوز روزانه سیمواستاتین 20 mg خوراکی است.
مکانیسم اثر:
عملکرد ضد لیپیدی: سیمواستاتین آنزیم HMG – GoA ردوکتاز را که یک آنزیم کبدی در مرحله اول مسیر سنتز کلسترول است، مهار می کند.
اطلاعات دیگر:
طبقهبندی درمانی: ضد لیپید، کاهنده کلسترول.
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده X
اشکال دارویی:
Tablet: 10, 20mg
ملاحظات اختصاصی:
1- سیمواستاتین تنها پس از عدم کارآئی رژیم و درمانهای غیر دارویی شروع شود. بیمار باید رژیم غذایی برای کاهش کلسترول را در حین درمان ادامه دهد.
2- تنظیم دوز هر چهار هفته انجام شود. اگر سطوح کلسترول به پائین تر از محدوده هدف برسد، ممکن است نیاز به کاهش دوز باشد.
3- تستهای عملکرد کلیوی را در شروع و زمانهای مشخص در حین درمان انجام دهید.
4- سیمواستاتین در دوز 40 mg روزانه بطور مؤثر باعث کاهش مرگ ، شامل مرگهای ناشی از بیماری قلبی، MI، سکته مغزی و روند بازگشائی عروق (در عروق کرونر و غیر کرونری) میشود.
نکات قابل توصیه به بیمار:
1- به بیمارتوصیه شود دارو را در عصر مصرف کند و نیاز به مصرف دارو با غذا نیست.
2- به بیمار توصیه شود هر گونه عارضه جانبی را گزارش کند بخصوص درد و گرفتگی عضلانی.
3- اهمیت سلامت قلبی و عروقی را با کنترل لیپیدهای سرم برای بیمار شرح دهید. به بیمار کنترل رژیم غذایی (محدود کردن چربی کل و کلسترول مصرفی)، کنترل وزن و فعالیت ورزشی مناسب را آموزش دهید.
مصرف در سالمندان: بیشتر بیماران مسن به دوز روزانه 20 mg یا کمتر از آن پاسخ می دهند.
مصرف در کودکان: ایمنی و اثر بخشی دارو در کودکان جوان تر از 10 سال و یا دختران قبل از بلوغ به اثبات نرسیده است.
مصرف در شیردهی: مشخص نشده که دارو درشیر ترشح می شود. بیماران نباید درحین دارو درمانی شیر بدهند.
مصرف در بارداری: ایمنی دارو در این دوران به اثبات نرسیده است. بیماران در صورتی که قصد بارداری دارند مشکوک به بارداری هستند و یا مطمئن از باردار شدن هستند باید سریعا اطلاع دهند.
