موارد و مقدار مصرف:
بهبود نقایص نورولوژیک بعد از خونریزی تحت عنکبوتیه ناشی از پارگی آنوریسم مادرزادی.
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار 60 میلیگرم هر چهار ساعت بهمدت 21 روز تجویز میشود. درمان باید طی 96 ساعت پس از خونریزی تحت عنکبوتیه شروع شود.
مقدار مصرف در نارسایی کبدی:
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار 30 میلیگرم هر چهار ساعت مصرف میشود.
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار mg/day 120 یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف میشود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به نیمودیپین یا سایر ترکیبات فرمولاسیون.
موارد احتیاط: نارسایی کبدی، کاهش حرکت دستگاه گوارش، انسداد روده، Idiopathic Hypertrophic Subaortic Stenosis.
ملاحظات اختصاصی:
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی مسدود کنندههای کانال کلسیم، رعایت موارد زیر توصیه میشود:
1- برخلاف سایر مسدود کنندههای کانال کلسیم، نیمودیپین برای درمان آنژین صدری یا زیادی فشارخون مصرف نمیشود.
2- بیماران دچار نارسایی کبدی باید مقادیر کمتر دارو را دریافت کنند. درمان باید با مقدار 30 میلیگرم هر چهار ساعت شروع و پیگیری دقیق فشارخون و ضربان قلب انجام شود.
3- فشارخون و ضربان قلب در تمام بیماران، بخصوص در شروع درمان، پیگیری شود.
نکات قابل توصیه به بیمار:
برای جلوگیری از بروز سرگیجه و کمی فشارخون بخصوص در شروع درمان، وضعیت خود را به آهستگی تغییر دهید.
مصرف در کودکان: بیضرری و اثربخشی دارو ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: مقادیر زیادی از دارو در شیر وارد میشود. شیردهی در دوران مصرف این دارو توصیه نمیشود.
تداخل دارویی:
مصرف همزمان با داروهای کاهنده فشارخون مانند نیتروپروساید، مشتقات پروستاسیکلین و آلفا بلاکرها، ممکن است اثر کاهنده فشارخون را افزایش دهد.
مصرف همزمان با داروهای مسدودکننده کانال کلسیم ممکن است اثرات قلبی- عروقی این داروها را افزایش دهد.
این دارو ممکن است غلظت فنیتوئین و تاکرولیموس را افزایش دهد.
داروهای ضد قارچ آزولی، سیکلوسپورین، گریپ فروت، ماکرولیدها به جز آزیترومایسین، مهار کنندههای پروتئاز، کوئینوپریستین و سایمتیدین ممکن است متابولیسم دارو را کاهش دهند.
باربیتوراتها، نفیسیلین، مشتقات ریفامایسین و کاربامازپین ممکن است متابولیسم دارو را افزایش دهند.
نمکهای کلسیم ممکن است اثرات درمانی مسدود کنندههای کانال کلسیمی را کاهش دهند.
نیمودیپین ممکن است اثرات درمانی کلوپیدوگرل را افزایش دهد.
این دارو میتواند اثرات جانبی و توکسیک نمکهای منیزیوم را افزایش و نمکهای منیزیوم نیز میتوانند اثرات کاهش فشارخون نیمودیپین را تشدید کنند.
باعث تشدید اثرات شل کنندههای عضلانی غیر دپلاریزان میشود.
این دارو ممکن است غلظت کینیدین را کاهش دهد.
این دارو ممکن است اثر کاهش فشارخون ناشی از ریتوکسیماب را افزایش دهد.
مکانیسم اثر:
اثر محافظ نورونی: نیمودیپین ورود یون کلسیم از میان سلولهای عضله صاف و قلبی را مهار کرده و در نتیجه انقباض میوکارد و تقاضای اکسیژن را کاهش میدهد، و شریانها و شریانچههای کرونر را گشاد میکند. اگرچه اثر آن بهطور کامل مشخص نیست، اما تصور میشود گشادشدن عروق مقاومتی کوچک مغز با افزایش گردشخون عروق فرعی امکانپذیر است.
فارماکوکینتیک:
جذب: بعد از مصرف خوراکی به خوبی جذب میشود. با این وجود به دلیل متابولیسم زیاد عبور اول، فراهمی زیستی آن فقط حدود 30-3 درصد است.
پخش: بیش از 95 درصد به پروتئین پیوند مییابد.
متابولیسم: به میزان زیاد در کبد متابولیزه میشود. دارو و متابولیتهای آن وارد چرخه رودهای- کبدی میشوند.
دفع: کمتر از یک درصد به صورت داروی اصلی است. نیمه عمر دفع دارو 9-1 ساعت است.
اشکال دارویی:
Tablet: 30 mg
Injection, Solution: 0.2 mg/ml
اطلاعات دیگر:
طبقهبندی فارماکولوژیک: مسدودکننده کانال کلسیم.
طبقهبندی درمانی: گشادکننده عروق مغز.
طبقهبندی مصرف در بارداری: رده C
نامهای تجاری: Nimotop
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: سردرد، اختلالات روانی.
قلبی ـ عروقی: کاهش فشارخون، برافروختگی، خیز، تاکیکاردی.
دستگاه گوارش: تهوع، اسهال، ناراحتی شکمی.
تنفسی: تنگی نفس.
پوست: درماتیت، بثورات پوستی.
سایر عوارض: کرامپهای عضلانی.
مسمومیت و درمان:
تظاهرات بالینی: تهوع، ضعف، خوابآلودگی، اغتشاش شعور، برادیکاردی، و کاهش برونده قلبی.
درمان: حمایتی است. آمینهای تنگکننده عروق برای رفع کمی فشارخون، ضربانساز قلبی، آتروپین، یا سمپاتومیمتیکها برای درمان برادیکاردی تجویز میشوند. تزریق وریدی کلسیم گلوکونات برای درمان مصرف بیش از حد مسدودکنندههای کانال کلسیم استفاده شده است.
