انحراف چشم در کودکان و بزرگسالان بیماری شایعی است که تقریبا یک درصد از کودکان درجاتی از این عارضه را دارند علل انحرافات چشمی به چند دسته تقسیم می‌شوند.
اولین علل انحراف چشمی، مادرزادی بوده و از نظر علمی دقیقا مشخص نیست مشکل در کدام ناحیه از چشم وجود دارد آیا مشکل در عضلات چشم یا در مغز است؟! دسته دوم علت‌ها عیوب انکساری است دسته سوم نیز مشکل اعصاب چشم است در حقیقت عضلات چشم توسط یک سری از اعصاب، عصب دهی می‌شوند اگر این اعصاب که منشاء آنها مغز است به علت مشکلات مغزی، ضربه و بیماری‌های مختلف دیگر آسیب ببینند منجر به فلج عضله چشم می‌شوند.
از دیگر علل انحراف چشمی کم بینایی و نابینایی چشم می‌تواند باشد که در اثر آب مروارید و مشکلات شبکیه، چشم به مرور دچار انحراف می‌شود. تنبلی چشم بیماری وسیع تری از عارضه انحراف چشم است. زمانی که کودک متولد می‌شود دید او کامل نیست چرا که ساختارهای چشم به طور کامل شکل گرفته اما به دلیل آنکه اعصاب چشم در داخل مغز خوب تکامل نیافته دید کودک کامل نیست. برای کامل شدن دید نیاز است که او از چشمان خود استفاده کرده و ببیند.
یکی از علل تنبلی چشم، انحراف چشم است که در اثر تکامل نیافتن اعصاب چشم در مغز اتفاق می‌افتد همچنین ضعیف بودن چشم و عیوب انکساری از دیگر علل تنبلی چشم است. افتادگی پلک و آب مروارید مادرزادی که مانع از دید کافی در کودک شده و منجر به تنبلی چشم می‌شود در نتیجه انحراف چشم منجر به تنبلی چشم می‌شود اما برابر یکدیگر نیستند.
از علائم انحراف چشم پیچ برداشتن چشم، وضعیت غیر طبیعی سر کودک که چانه خود را به سمت راست یا چپ خم می‌کند و یا سرش را بالا و پایین می‌گیرد.همچنین کودکان بالای سنین ۵یا۶ سال و در افراد بالغ دوببینی از علائم انحراف چشمی است. در موارد خاص (انحرافات خاص) عینک‌های منشوری و خاصی استفاده می‌شوند.
در کودکان قبل از ۳ ماهگی انحراف چشم گذرا است اما اگر بعد از ۶ ماهگی ادامه داشته باشد توسط پزشک درمان می شود. اگر رشد و نمو چشم از سن طلایی خود (۱۰ سالگی) عبور کند تنبلی چشم دیگر قابل درمان نیست و انحرافات چشم هر چه در سنین پایین‌تر جراحی شوند نسبت به سنین بالا نتیجه بخش‌تر خواهند بود.
