مهم ترین علت بیمار ی های پوستی در مناطق گرم، نورآفتاب است که هرچه تندتر و استوایی تر باشد و عمودتر به زمین بتابد، مشکلات پوستی بیشتری ایجاد خواهد کرد. به همین دلیل بیماری های ناشی از نورآفتاب در جنوب کشور بیشتر است…
نورآفتاب فعل و انفعلاتی در محیط ایجاد می کند که آنها هم می توانند برای پوست مضر باشند؛ مثل آلاینده های محیطی که به دلیل افزایش دمای هوا تبخیر می شوند و به شکل گاز درمی آیند و گاز این آلاینده ها می تواند به راحتی در پوست نفوذ و مشکلاتی را برای آن ایجاد کند، به خصوص اگر در منطقه، کارخانه سازنده موادشیمیایی وجود داشته باشد یا فضولات و آلاینده های شیمیایی در محیط خوب دفع نشده باشند.
افرادی که در مناطق گرم جنوب کشور زندگی می کنند، به دلیل دمای محیط و دمای بالای بدنشان مجبورند کاری کنند تا دما کمی تعدیل شود. به همین دلیل ۲ نوع واکنش ممکن است بروز کند؛ واکنشی که انسان در آن نقشی ندارد و مکانیسم بدن ناخودآگاه نشان می دهد (مانند عرق کردن و بازشدن منافذ پوست) و واکنشی که انسان در آن نقش دارد (مانند پوشیدن لباس نازک و استفاده از خنک کننده ها).
۱- آفتاب سوختگی
مردم جنوب برای خنک نگه داشتن خود و کاهش تعریق، لباس های نازک یا آستین کوتاه می پوشند. درست است که با این پوشش بدن خنک تر می شود، ولی پوست جنوبی ها راحت در معرض نورآفتاب قرار می گیرد و می سوزد. البته لباس های سنتی مردم جنوب یعنی لباده و سربند برای مردان و لباس های گشاد و روبند برای زنان، تا حد زیادی از بروز این مشکل پیشگیری می کند.
۲- تعریق، خشکی و باز شدن منافذ پوست
فردی که تعریق زیادی دارد، بدنش آب و املاح زیادی از دست می دهد بنابراین ممکن است دچار گرمازدگی و تشنگی شدیدی شود یا نمک زیادی از دست بدهد. در نتیجه پوستش خشک می شود. علاوه بر این، وقتی بدن عرق می کند، منافذ پوستی بازتر می شوند تا بتوانند به سرعت دمای داخلی بدن را با دمای بیرون تبادل کنند ولی متاسفانه همان زمانی که منافذ پوست بیش از اندازه باز می شوند، مواد زائد موجود در هوا می توانند به راحتی وارد آن شوند و مشکل هایی ایجاد کنند.
۳- انقباض و انبساط پوست
در مناطق جنوبی، بیشتر مردم از کولرگازی استفاده می کنند. در نتیجه فضای خانه ها یا محل های کار به شدت خنک است. وقتی فردی از این محیط بسیار خنک خارج و یکباره وارد محیط به شدت گرم بیرون می شود، پوستش دچار انقباض و انبساط شدیدی می شود و آسیب می بیند.
۴- آسیب به ساختمان پوست
تماس مکرر و مداوم پوست با نورخورشید، به ساختمان پوست آسیب می زند و باعث تغییرات جدی در آن می شود. از عوارض مهم تغییر ساختمان پوست، پیرپوستی است. در پیرپوستی کلاژن های پوست در اثر تابش طولانی مدت آفتاب به تدریج ماهیت اصلی خود را از دست می دهند و در نتیجه پوست آهسته آهسته شکسته خواهدشد. این افراد زودتر به خشکی پوست نیز مبتلا می شوند. پیرپوستی و خشک شدن پوست باعث بروز تغییرهای مزمن و سخت شدن آن هم می شود. حتما پوست کشاورزان یا دامدارانی که سال ها زیر نورآفتاب کار کرده اند، دید ه اید؛ پوست گردن و پوست ناحیه پیشانی این افراد چروک های زیاد و ضخیمی دارد که به دلیل تابش مستمر نورآفتاب ایجاد شده است. متاسفانه آنها بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست هم قرار دارند.
۵- تغییرات رنگدانه ای پوست
تغییرات رنگدانه ای پوست مانند بروز کک و مک، خال، لک و… بین مردم جنوب و کسانی که بیش از حد در معرض نورآفتاب قرار دارند، شیوع بالایی دارد. به این مشکل ها، اختلال های رنگدانه ای ناشی از نورآفتاب گفته می شود. ویتیلیگو هم جزو این گروه از بیماری هاست. دقت کنید برخی از داروهای خوراکی و موضعی نسبت به نورآفتاب حساس هستند و اگر فردی از این داروها استفاده کند و در معرض نورآفتاب قرار بگیرد، ممکن است دچار لک ها و ضایعه های پوستی شود. هر چقدر گرما و شدت نورخورشید بیشتر باشد، واکنش پوستی فرد هم بیشتر می شود. مثلا استفاده از قرص های داکسی سایکلین یا تتراسایکلین و قرار گرفتن در معرض آفتاب باعث ایجاد لک پوستی می شود.
۶- اختلال های عفونی
اختلال های عفونی نیز ممکن است به دلیل نور شدید آفتاب رخ بدهند. مثلا بروز تبخال در صورت یا لب ها به دلیل تابش شدید نورآفتاب که در کوهنوردها هم زیاد دیده می شود. اشعه فرابنفش موجود در نورآفتاب پوست را به شدت تحریک و ویرو س های نهفته تبخال را که در اطراف لب وجود دارند، فعال می کند. به همین دلیل فرد تبخال می زند. مشکل دیگر بیماری «تینه آورسیکالر» است که در کسانی که در جنوب کشور یا در مناطق شرجی زندگی می کنند و تعریق فراوان دارند، بیشتر دیده می شود. در زمینه پوست همه افراد قارچی به نام «ورسیکالر» زندگی می کند. وقتی پوست تعریق بالایی دارد و مرطوب است، زمینه برای رشد و فعالیت این قارچ فراهم می شود و مشکل هایی در پوست بروز می کند. سومین مشکل عفونی، ایجاد قارچ های مکرر بین انگشتان پاست. وقتی پاها به مدت طولانی در کفش می مانند، به علت گرمای هوا عرق می کنند بنابراین اگر مرتب شسته نشوند، بین انگشتان پا بیماری های قارچی ایجاد می شود.
۷- واکنش های سیستم ایمنی
حتما تا به حال نام «روماتیسم پوستی» را شنیده اید. مهم ترین علت بروز روماتیسم پوستی، نورآفتاب است. شکایت بیماران مبتلا، این است که وقتی مقابل نورآفتاب قرار می گیرند، پوستشان قرمز می شود و ما شک می کنیم که نکند لوپوس داشته باشند. در واقع آفتاب عامل برانگیزاننده و تحریک کننده بعضی از بیماری های ایمنی نهفته در پوست است. سرگروه این بیماری ها لوپوس است که نورآفتاب آن را تشدید می کند. بیماری دیگر «کهیر آفتابی» است. خیلی ها فکر می کنند کهیر فقط به دلیل خوردن غذا یا داروها ایجاد می شود در حالی که بسیاری از کهیرها ناشی از تابش نورآفتاب و گرما هستند.
۸- اختلال در غدد عرق بدن
غددی در پوست وجود که به آنها «اکراین» گفته می شود. این غدد کار تعریق بدن را برعهده دارند. اگر تعریق این غدد بیش از اندازه یا کمتر از حد لازم باشد، فرد را دچار مشکل های پوستی خواهدکرد. مثال معروف این اختلال ها، ایجاد ضایعه هایی به نام «کریستالیامیلاریا» در کودکان شیرخوار است. این ضایعه ها ذرات بسیار کوچک و آبداری هستند که به دلیل گرم بودن هوا و افزایش درجه حرارت بدن کودک، روی سطح پوست ایجاد می شود. به همین دلیل توصیه می شود اگر کودکی را با این علایم دیدید، حتما محیط را خنک کنید. از طرفی وقتی کودک شیر می خورد، به این علت که سیستم گوارشی اش فعال می شود، دمای بدنش افزایش می یابد و عرق می کند بنابراین باید به شیرخواران در محیط خنک شیر داده شود.