موارد و مقدار مصرف:
الف) پیشگیری از استئوپروز در زنان یائسه.
بزرگسالان: روزانه mg5 خوراکی یا mg35 در هفته خوراکی مصرف می‌شود. این دارو باید 30 دقیقه قبل از اولین غذا، آشامیدنی یا داروی روزانه مصرف شود.
ب) درمان استئوپروز در زنان یائسه و افزایش جرم استخوانی در زنان مبتلا به استئوپروز.
بزرگسالان: روزانه mg 10 خوراکی یا mg70 تک دوز خوراکی در هفته استفاده می‌شود.
پ) درمان استئوپروز ناشی از کورتیکو استروئیدها (همراه با کلسیم و ویتامین D).
بزرگسالان: روزانه mg5 خوراکی مصرف می‌شود. در زنان یائسه که درمان با استروژن نمی‌گیرند، باید روزانه mg10 تجویز شود.
ت) بیماری استخوانی پاژه.
بزرگسالان: روزانه mg40 خوراکی به مدت 6 ماه مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر:
آلندرونات استئوکلاستهای موجود در سطوح تازه جذب شده استخوانی را مهار می‌نماید، در نتیجه تشکیل استخوان بر جذب آن پیشی گرفته و جرم استخوان افزایش می‌یابد.
تداخل دارویی:
آنتاسیدها، مکمل‌های کلسیم و بسیاری از داروهای خوراکی با جذب خوراکی آلندرونات تداخل می‌کنند. به بیمار توصیه کنید پس از مصرف آلندرونات، در صورت نیاز به مصرف داروی دیگر، حداقل 30 دقیقه صبر کند.
آسپیرین و داروهای NSAID ممکن است عوارض گوارشی آلندرونات (دوزهای بیش از mg10 در روز) را تشدید کنند. بیمار را به طور مرتب پایش کنید.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی:
به مقدار جزئی سطح کلسیم و فسفر را کاهش می‌دهد.
عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: سردرد.
دستگاه گوارش: اتساع شکمی، درد شکمی، برگشت اسید، تغییر حس چشایی، یبوست، اسهال، سوء هاضمه، دیسفاژی، زخم مری، نفخ، گاستریت، تهوع، استفراغ.
متابولیک: هایپوکلسمی، هایپوفسفاتمی.
عضلانی- اسکلتی: درد.
مسمومیت و درمان علائم بالینی: هایپوکلسمی، هایپوفسفاتمی، عوارض گوارشی فوقانی، مثل ناراحتی معده، سوزش سر دل، ازوفاژیت، گاستریت و زخم.
درمان: درمان اختصاصی تعیین نشده است. می‌توان تجویز آنتاسید یا شیر را برای اتصال به آلندرونات در نظر گرفت. دیالیز کمک کننده نیست.
فارماکوکینتیک:
جذب: از دستگاه گوارش جذب می‌شود. غذا و آشامیدنی‌ها می‌تواند جذب را به مقدار قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد.
پخش: بطور سریع در بافتهای نرم پخش شده و سپس به استخوانها پخش مجدد یافته یا در ادرار ترشح می‌شود. اتصال پروتئینی %78 می‌باشد.
متابولیسم: به نظر نمی‌رسد که دارو متابولیزه شود.
دفع: در ادرار ترشح می‌شود.
موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت به دارو یا اجزای فرمولاسیون، هایپوکلسمی، کلیرانس کراتینین کمتر از ml/min35.
موارد احتیاط: مشکلات فعال دستگاه گوارش فوقانی مثل دیسفاژی، بیماریهای علامتدار مری، گاستریت، دوئودنیت و زخم گوارشی، بیماران با کلیرانس کراتینین بین ml/min60- 35.
اشکال دارویی:
Tablet: 10 , 35, 70 mg
اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: بیس فسفونات.
طبقه‌بندی درمانی: ضد استئوپروز.
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
نام‌های تجاری: Fosamax, Osteofos
ملاحظات اختصاصی:
1 – هایپوکلسمی و دیگر اختلالات متابولیسم املاح (مثل کمبود ویتامین D) را پیش از شروع درمان اصلاح کنید.
2 – دوز توصیه شده ویتامین D، 400 تا 800 واحد در روز می‌باشد.
3 – استئوپروز در زنان یائسه با استفاده از تستهای سنجش تراکم استخوان و یا با توجه به سابقه شکستگی ناشی از پوکی استخوان تشخیص داده می‌شود.
4 – این دارو در آن دسته از بیماران مبتلا به پاژه که دارای سطح آلکالین فسفاتاز حداقل 2 برابر حد فوقانی نرمال هستند، علامتدار هستند و یا در ریسک عوارض بعدی بیماری هستند، اندیکاسیون دارد.
5 – در کل مدت درمان با آلندرونات، سطوح کلسیم و فسفر خون باید پایش شود.
6 – بیمار را از لحاظ درد، مشکل در بلع، و یا درد زیر جناغ سینه ارزیابی کنید.
7 – تستهای عملکرد کلیوی باید پایش شود.
نکات قابل توصیه به بیمار:
هشدار: به بیمار یادآوری کنید که دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف نموده و تا 30 دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن خودداری کند.
1 – اهمیت مصرف قرص را به مدت 30 دقیقه قبل از مصرف مواد دیگر یادآوری کنید.
2 – منافع ورزش در افزایش تراکم استخوان و اهمیت قطع سیگار و الکل را برای بیمار شرح دهید.
مصرف در کودکان: مصرف در کودکان از لحاظ ایمنی و اثر درمانی مشابه بقیه افراد است. برخی از آنها ممکن است حساسیت بیشتری به عوارض دارو داشته باشند، بنابراین در این گروه سنی با احتیاط مصرف کنید
مصرف در شیردهی: دارو ممکن است در شیر وارد شود. از تجویز دارو به مادران شیرده خودداری کنید.
