بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD): علائم و درمان

بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) یک بیماری مزمن ریوی است که در آن فرایند تنفس به تدریج دشوارتر می‌شود. بر اساس انجمن ریه آمریکا، این بیماری حدود ۱۱ میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داده و سومین علت مرگ و میر در این کشور است.

علائم:

COPD با کاهش جریان هوا در ریه‌ها تنفس را دشوارتر می‌کند. بر اساس تحقیقات انجمن ریه آمریکا، کاهش جریان هوا ممکن است ناشی از التهاب باشد (یعنی راه‌های هوایی در ریه ممکن است ضخیم شوند و حالت الاستیسیته خود را از دست بدهند)، و هم چنین باعث از بین رفتن بافت ریه می‌شود. نشانه‌های بیماری مزمن ریوی COPD اغلب در طول زمان مشخص‌تر می‌شود و معمولاً تا سن ۴۰ سالگی ظاهر نمی‌شود. علائم عبارتند از:

• احساس تنگی در قفسه سینه
• تنگی نفس
• کبودی لب‌ها یا ناخن‌ها
• خستگی
• عفونت‌های مکرر تنفسی
• کمبود انرژی
• کاهش وزن ناخواسته (در مراحل بعدی بیماری)
• تورم در پا یا مچ پا

علاوه بر تشخیص علائم، پزشک همچنین می‌تواند آزمایش عملکرد ریه، رادیوگرافی قفسه سینه، CT اسکن ریه ها و تجزیه و تحلیل خون در رگ‌ها را برای تشخیص COPD انجام دهد.

علل بیماری مزمن انسدادی ریه:

COPD ناشی از قرار گرفتن دراز مدت در معرض گازها یا ذرات مضر است. در کشورهای توسعه یافته، شایع‌ترین علت این بیماری سیگار کشیدن است، البته تنها در ۲۰ تا ۳۰ درصد از افراد سیگاری مزمن ممکن است علائم COPD ظاهر شود. اختلال ژنتیکی کمبود آنتی تریپسین آلفا-۱ نیز می تواند COPD را ایجاد کند. این اختلال، فقدان پروتئینی به نام آنتی تریپسین آلفا-۱ است. عدم وجود این پروتئین می‌تواند به ریه‌ها آسیب برساند. سایر شرایطی که اغلب به ایجاد COPD کمک می‌کنند عبارتند از: آمفیزم (از بین رفتن ویژگی ارتجاعی ریه و همچنین از بین رفتن دیواره آلوئول‌های ریه) و برونشیت مزمن (تخریب لوله‌های نایژه‌ای).

درمان:

افراد مبتلا به COPD در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سرطان ریه و سایر بیماری‌ها نیز هستند. بنابراین، پیشگیری از بیماری‌های دیگر نیز بسیار مهم است. برخی از داروها برای درمان این بیماری شامل استروئید‌های خوراکی، مهار کننده‌های فسفودی استراز ۴، تئوفیلین و آنتی بیوتیک‌ها هستند. داروهای کورتیکواستروئید استنشاقی نیز می‌توانند برای کاهش التهاب استفاده شوند. افرادی که COPD آن‌ها پیشرفت بیشتری دارد ممکن است نیاز به درمان با اکسیژن داشته باشند. گاهی اوقات افراد مبتلا به COPD به پیوند ریه نیاز پیدا می‌کنند.

پیشگیری از بیماری مزمن انسدادی ریه COPD:

• ترک سیگار: این بدترین چیز ممکن است که می تواند به ریه ها آسیب جدی بزند. حتی دود سیگار برای افراد غیر سیگاری نیز مضر است.
• ورزش: به خودی خود، ریه ها قوی‌تر نخواهند شد، اما ورزش اجازه می‌دهد تا ریه ها اکسیژن مورد نیاز برای قلب و عضلات را تأمین کنند.
• مصرف غذاهای غنی از آنتی اکسیدان، مانند انواع توت‌ها، میوه های مختلف با پوست، سبزیجات با برگ سبز، سیب زمینی شیرین، آجیل، آب انار و حتی قهوه، به اندازه متوسط.
• استفاده از تجهیزات حفاظتی مانند ماسک برای جلوگیری از ورود گرد و غبار به ریه‌ها.